บทที่ 20 เป็นห่วง 2

1491 คำ

เดอะเกรทฟีเจอร์ช้อปปิ้งมอล (The great feature shopping mall) เป็นห้างสรรพสินค้าในเครือบริษัทของเขาที่ตอนนี้กำลังขยายสาขาไปทั่วประเทศ พาขวัญตกใจให้กับการค้อมศีรษะของพนักงานหลายคนทันทีที่พ่อของเธอเดินผ่าน เด็กสาวในชุดนักเรียนซีซีดนี้ทำให้เธอรู้สึกประหม่าไม่ใช่น้อย “อยากได้อะไรก็ชี้บอกได้เลยนะ...” พาขวัญกลืนน้ำลายลงคอ เธอไม่เคยเข้ามาเดินห้างฯแล้วสามารถหยิบจับอะไรได้ตามใจ ปกติมาก็แค่มาถ่ายรูปเล่นก่อนจะกลับตัวเปล่าเพราะไม่มีเงินจะซื้อ ซึ่งพอคนเป็นพ่อว่าอย่างนี้นิ้วมือเรียวก็ยกชี้สิ่งที่ตนอยากได้ทันที “เอาตัวนั้นเหรอ เรียกคนมาถือของให้ด้วย” พาวินท์เอ่ยปากบอกพนักงาน ก่อนจะหันไปมองคนเป็นลูกที่ตอนนี้วิ่งเข้าร้านเสื้อผ้าแล้ว เขากระตุกยิ้มบาง ๆ อย่างคนชอบอกชอบใจ ดีใจที่อย่างน้อยก็ได้ทำให้ลูกสาวมีความสุข ต่างจากคนเป็นแม่เสียทีเดียว... ปานวาดอยู่ไม่นิ่ง เธอลงมาเดินด้านล่างอะพาร์ตเม้นต์เพื่อรอลูก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม