หนึ่งชั่วโมงต่อมา
สไปรท์กำลังลุกออกจากเตียง รอบนี้ผมขึ้นมามีอะไรกับเธอที่ชั้นสอง ห้องนอนของเธอ “ไม่นอนพักเหรอ เมื่อคืนก็กว่าจะได้นอน”
“เดี๋ยวไม่ทันค่ะ ไปรท์ต้องเตรียมของ นี่ก็ใกล้เวลาเปิดร้านแล้ว”
“ทำไมไม่จ้างคนช่วย”
“รอให้ทุกอย่างเข้าที่ก่อนค่ะ ตอนนี้ไปรท์ก็ยังปรับตัวไม่ได้”
“อืม”
“แล้วเฮียเฟยไม่กลับร้านหรือกลับบ้านเหรอคะ”
“ไม่อะ ง่วงนอน”
“ไปนอนที่ร้านดีไหมคะ”
“จะนอนนี่ ทำไม นอนไม่ได้?”
“ตามใจค่ะ”
“ถึงจะใส่ถุงยังไง ก็อย่าลืมกินยาคุมด้วยนะ ฉันรับผิดชอบเธอไม่ได้นะ”
“ไม่ต้องห่วงค่ะ ไปรท์ไม่มีทางจะปล่อยให้ท้องกับเฮียแน่”
นั่นไง พอพูดมาแบบนี้ผมไงที่รู้สึกไม่ดี ทั้งที่อยากให้เธอป้องกันจะได้ไม่ต้องมาเกิดปัญหาทีหลัง “ทำไม มีฉันเป็นพ่อของลูกมันแย่มากหรือไง”
“ไม่ค่ะ เฮียอย่าเพิ่งหาเรื่องไปรท์เลยนะคะ ขอไปรท์ไปเตรียมของเปิดร้านก่อน”
“ก็ไปสิ” สไปรท์กำลังจะเดินออกจากห้องผมร้องทักไว้อีกรอ
