ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรดูเหมือนมนรดาไม่มีแก่ใจจะฟังอีก ทำเพียงหลับตาพริ้มในยามที่ปลายนิ้วของเขาสำรวจความอ่อนไหว และก็เบิกตากว้างขึ้นเมื่อเขาทดแทนปลายนิ้วด้วยลิ้นอุ่นจัด จึงเบิกตากว้างจ้องมอง เห็นเพียงเขาเงยหน้าสบตาด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย จึงปิดเปลือกตาลง ยอมรับการปรนเปรอจากปากและลิ้นของเขา ส่งเสียงครางอื้ออึงออกมาอย่างไม่อาจหักห้ามอารมณ์วาบหวามที่ถูกก่อกวนได้
“อื้อ!” มนรดาได้แต่ส่ายหน้า มือไม้วางลงบนผ้าปูที่เตียงกำมันจนยับย่น ในยามที่ปลายลิ้นของปราณนต์รุกล้ำเข้าไปอย่างลึกซึ้งก็ได้แต่หักห้ามใจตัวเองไม่แตะต้องร่างกายของเขา ทว่าสุดท้ายแล้วก็ขยับมือคว้าบ่าบึกบึนเอาไว้แน่น จิกเล็บลงไปเผื่อผ่อนปรนความรู้สึกที่ปั่นป่วนไปหมดทั้งเรือนร่าง
ปราณนต์เองก็ยังคงสัมผัสเนื้อแท้ของกายสาวอย่างต่อเนื่อง บางครั้งรุนแรง บางครั้งก็ทะนุถนอม เขาพอใจกับการที่เห็นหญิงสาวพยายามขยับก้นหนี ทว่าแค่เขารุกล้ำเร็วขึ้น แร
