ติ๊ง!
Hear-Fluke : พิงค์
Pink : มีไรเฮีย
Hear-Fluke : หายไปไหนทั้งอาทิตย์ไม่คิดจะแวะมาเมาร้านเฮียหน่อยเหรอวะ
ถามทำไมนะ ลูกค้าขี้เมาหายไปแล้วกลัวร้านเจ๊งรึไง
Pink : พิงค์เพิ่งจอดรถหน้าร้าน
Hear-Fluke : ไหนว่าไม่มา
Pink : นาน ๆ วีมันมาเที่ยว เลยมาเที่ยวกับเพื่อนหน่อย
Hear-Fluke : อื้ม ขึ้นมาเลยอยู่บนห้องทำงานเฮียกันแล้ว
Pink : เคเฮีย
“...เฮ้อ! อานุภาพร้ายแรงเนอะหมวยไอ้การแอบรักของมึงเนี่ย”
ได้แต่ถอนหายใจแล้วคุยกับตัวเอง จะอาบน้ำนอนแล้วแต่สุดท้ายดันเปลี่ยนเป็นเติมหน้าแล้วบึ่งรถจากนครปฐมเข้ากทม. แทน
เพื่อผู้ชายอ่ะเนาะ ไกลแค่ไหนก็ย่อมได้ ดึกแค่ไหนก็ยิ่งใช้ความไวแสงในการดั้นด้นไปหา
นี่ขนาดเขาไม่ได้บอกว่าอยากให้มาหานะไกลแค่ไหนยังรู้สึกใกล้เหมือนหน้าปากซอย ถ้าผู้ชายพูดเองว่าอยากให้มาหาอีพิงค์ว่าเชียงใหม่-ยะลาก็ใกล้เหมือนประตูกับถนนหน้าบ้านชัวร์ -_-
แอด~
“ฮาย~”
“พิงค์! ไหนบอกไม่มา~”
