EP 1 : พิงค์ที่แปลว่า...อกหัก
823 คำ
คุณเคย...แอบชอบใครสักคนไหมคะ?
แล้วเวลาที่คุณแอบชอบคุณทำยังไงเหรอ บอกออกไปหรือว่า...เก็บไว้ในใจเหมือนฉัน
แอบชอบแต่แสดงออกไม่ได้เพราะความสัมพันธ์ดี ๆ มันค้ำคอ
ที่สำคัญพอได้ลองเอาความสัมพันธ์ของเราสองคนมาคำนวนแล้วสมการความรักของฉันมัน...เท่ากับ 0
“ไงเรา มานั่งดื่มอะไรคนเดียวอีกแล้ว” เสียงทักทายที่ดังจากด้านข้างทำให้ฉันหันไปมองนิดหน่อยแล้วหันกลับมาสนใจบรรยากาศรอบตัวต่อ
“...เพื่อนมีผัวแล้วจะให้มากับใครล่ะเฮีย”
“หึ ๆๆ เพื่อนก็มีผัวมานานแล้วไม่ใช่รึไงวะ”
“อือ พูดไปงั้นแหละ เฮียแวะมาทักเหรอ”
“อืม เห็นนั่งดื่มคนเดียวเลยมาถาม”
“ไม่มีไรหรอกเฮีย เรื่อย ๆ” เรื่อย ๆ แต่ถึงเหนื่อยก็ไม่พัก
หมายถึงใจนะที่ไม่พัก ไม่เคยพักแล้วก็ไม่เคยคิดจะพักเลย
“อะไรของเราวะพิงค์ ทำอย่างกับคนอกหัก” เฮฮียฟลุ๊คขยับมายืนตรงหน้าฉัน โอเค บรรยากาศตรงหน้าถูกบดบังด้วยความหล่อของเจ้าของผับแล้วเรียบร้อย
“อือ อกหัก”
“อีกแล้ว?” เฮียฟลุ๊คถามแล้วทำหน้าสงสัยกลับมาเต็มที่
“อือ อีกแล้ว”
“ทำไมอกหักบ่อยจังเลยวะ”
“อกหักบ่อยแต่เป็นคนเดิมนะเฮีย” ฉันตอบเฮียฟลุ๊คแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม
“ใครวะ? บอกเฮียว่าอกหักแบบนี้มาเป็นปีแล้วนะเว้ย ไม่เห็นบอกสักทีว่าใคร”
“บอกไม่ได้หรอกเฮีย พิงค์ไม่อยากให้ใครรู้”
“บอกเฮียได้ เฮียไม่บอกใครหรอก”
“ไม่อ่ะ ไม่บอกหรอก ขนาดวีพิงค์ยังไม่บอกเลย” ฉันปฏิเสธทันที รำคาญเฮียฟลุ๊คแล้วที่มาชวนคุยเรื่องนี้กำลังเฮิร์ตมาเซ้าซี้อยากรู้ทำไมวะ
“โอเค ไม่บอกก็ไม่บอก ให้ดื่มเป็นเพื่อนไหม”
“ไม่อ่ะ อยากอยู่คนเดียว เฮียฟลุ๊คไปเทคแคร์สาว ๆ เถอะพิงค์อยากนั่งเงียบ ๆ”
“นี่ไล่เฮียเหรอวะ?” เฮียฟลุ๊คกระตุกยิ้มทำหน้าอึ้งนิดหน่อยตอนถาม แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องสนใจ
“อือ อยากอยู่คนเดียวจริง ๆ เฮีย”
“เออ ๆ โอเค แต่ถ้ากลับไม่ไหวต้องบอกเฮียนะเว้ย”
“บอกตรงไหน ผับยังไม่ปิดเฮียก็ลากลูกค้าในผับไปทำเมียก่อนแล้ว”
“หึ ๆๆ กวนตีน ถ้างั้นเฮียไปเดินดูลูกค้าก่อน ถ้าเฮียไม่อยู่เด็กในร้านก็ยังอยู่ ถ้าเมาอย่าดันทุลังกลับล่ะ”
“อือ ขอบคุณนะเฮีย ไปเดินล่าหาสาวเหอะไป พิงค์อยากนั่งอกหักเงียบ ๆ” ฉันบอกเฮียฟลุ๊คพร้อมกับโบกมือไล่เขาเบา ๆ
“เออ ๆ เดี๋ยวฝากการ์ดให้ดูแล้วกันท่าทางจะเมา”
“อื้อ แต่บอกการ์ดด้วยนะถ้าพิงค์เมาห้ามใช้โทรศัพท์พิงค์โทรหาม่าเด็ดขาด รอบที่แล้วโทรหาม่าให้พิงค์ โดนม่าบ่นหูชา”
“ถ้างั้นโทรดีกว่าว่ะเราจะได้ไม่ต้องมานั่งอกหักเมาคนเดียวบ่อย ๆ” ฉันรู้ว่าเฮียฟลุ๊คพูดเล่นแต่ฉันก็ตวัดสายตาหันไปมองทันที
“ถ้าทำแบบนั้นพิงค์จะไปเมาร้านอื่นไม่มาเหยียบผับเฮียอีกเลยทั้งชาติ”
“หึ ๆๆ โอเค ๆ เฮียไปก่อนวันนี้ไม่ไปไหนหรอกต้องเคลียร์บัญชีร้าน เบื่อนั่งข้างล่างก็ขึ้นไปนั่งดื่มข้างบนแล้วกัน”
“ชิ่ว ๆ”
“กวนตีน” เฮียฟลุ๊คพูดออกมาพร้อมกับตีหัวฉันเบา ๆ แล้วก็เดินไป เหลือไว้แค่ฉันที่นั่งเศร้าท่ามกลางขี้เหล้าเป็นร้อย
ติ๊ง!
Peemai : เจ้
Pink : ว่า?
Peemai : อาม่าฝากถามว่ากลับบ้านไหม
Pink : กลับ
Peemai : เสาร์นี้ใช่ไหมเจ้
Pink : วันอาทิตย์
Peemai : อ้าว
Pink : ไม่ค้าง
Peemai : ไมอ่า~ ใหม่คิดถึงเจ้
Pink : ไม่ เจ้รู้ว่ากลับไปต้องเจออะไร
Peemai : โห่เจ้อ่ะ
Pink : ตามนั้นฝากบอกม่าด้วย
Peemai : 😕
Pink : ตามนั้น
Peemai : 🙁
Pink : ตามนั้นเลย
Peemai : ☹️
Pink : บาย~
Peemai : ใจร้าย! 😡
Pink : 🥱🥱🥱
กลับบ้านงั้นเหรอ กลับได้นะแต่ถ้าให้กลับไปค้างคืนอยู่ทั้งศุกร์ เสาร์ อาทิตย์อย่างที่อาม่าหวังคงไม่เอาหรอก
...กลับให้โง่น่ะสิ
“เฮ้อ!” ไปเข้าห้องน้ำดีกว่าว่ะพิงค์
ฉันเดินฝ่าวงล้อมของผู้คนมากมายขึ้นไปที่ชั้นสองของผับ สิทธิพิเศษของเพื่อน ๆ เจ้าของผับ เดินไปถึงห้องน้ำข้างบนเข้าห้องน้ำเสร็จมายืนล้างมือหน้ากระจกก็จ้องมองผู้หญิงตรงหน้า
ยืนจ้องตัวเองผ่านกระจก พิจารณาตัวเองที่อยู่ในนั้นเงียบ ๆ เพราะในห้องน้ำมีฉันอยู่คนเดียวก่อนที่คิ้วฉันจะค่อย ๆ ขมวดเป็นปม
...คนสวยแบบอีพิงค์ เขาไม่มองได้ไงวะ
...ตาถั่ว!!!
- ผู้เขียน
