ช่วงเวลาแห่งการเสียตัว Nc25+ part3
1149 คำ
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังสนั่นพอๆกับเสียงของคนตัวเล็กใต้ร่างในยามที่สะโพกโหมแรงขึ้นเรื่อยๆ มือเล็กเผลอโอบต้นคอเขาไว้ เพ่งมองรอยสักอย่างตื่นตาพลางลูบไล้ไปมาอย่างหลงไหล ในขณะที่มาเฟียหนุ่มยังคงกัดฟันกรอด ใบหน้าหล่อเหลาเหยเกกระแทกกระทั้นเข้ามาในกายเธอไม่หยุดหย่อน น้ำรักจากเขาที่ปลดปล่อยในกายเธอสองรอบไหลเยิ้มออกมาจนเลอะที่นอนปนกับสีเลือดแห่งความบริสุทธิ์
ตั่บ ตั่บๆๆๆๆๆๆ
“อ๊าส์ กรี๊ดดส์”
“โอ่วว อลิน ..ซี้ดส์ อลิน” เสียงเข้มเพรียกชื่อเธอไม่ขาดปากจนถึงจังหวะแตะขอบสวรรค์พร้อมๆกันอีกครั้งท่อนเอ็นดิ้นขลุกขลักจนเธอต้องรีบส่ายหัวรัวๆเชิงห้ามปราม เพราะตอนนนี้เธอเหนื่อยจนไม่มีแรงแม้แต่จะเปล่งเสียง ดานิโล่ยอมถอดถอนแก่นกายออกอย่างเสียดาย
“อ๊า เจ็บ เจ็บ” อลินรู้สึกแสบตรงกลางกาย กลีบแคมบวมเป่งหลืบลึกเป็นรูโบ๋เล็กๆมีน้ำของเขาและเธอมากมายไหลออกมา เธอเหนื่อยเกินจะเขินอายหรือหาผ้าห่มมาปกปิด ร่างกายเมื่อยล้าจนเผลอหมดสติบนเตียงกว้าง ดานิโล่นำผ้าชุบน้ำค่อยเช็ดคราบน้ำรักให้หล่อนอย่างเบามือ ก่อนจะทิ้งกายลงนอนข้างๆเธอในเวลาเกือบรุ่งสาง
มาเฟียหนุ่มควานหาร่างบางพื่อต้องการดึงเข้ามาไว้ในอ้อมกอด แต่พบเพียงความว่างเปล่า ร่างใหญ่ดีดกายลุกขึ้นทันทีอย่างร้อนรน
“ไปไหนกัน?!!"
อย่าบอกนะว่าเธอยังฝืนสังขารเดินออกจากห้องไป สภาพที่เหมือนคนโดนรุมโทรมและคงเดินไปไม่ถึงไหนแน่ๆ ยิ่งคิดเขายิ่งโมโหเธอ แค่เผลอหลับไปไม่ถึงชั่วโมง จะว่าหล่อนแกล้งหลับเพื่อฉวยโอกาสหนีไปก็ไม่น่าจะใช่
แต่เมื่อได้ยินเสียงเล็กๆกำลังบ่นงึมงัมอยู่ในห้องน้ำ ดานิโล่จึงเงี่ยหูฟังอยู่หน้าประตูเผลอยิ้มออกมาทันควัน
“อื๊อ จุๆๆๆๆ อ๊า แสบชะมัด”
หลังจากที่เธอชำระร่างกายล้างหน้าล้างตาเรียบร้อยร่างบางพันผ้าเช็ดตัวเปิดประตูออกมาพบเขากำลังยืนพิงหน้าห้องน้ำด้วยสีหน้าบึ้งตึง เธอรีบหอบสังขารหาเสื้อผ้ามาใส่ รีบหยิบเช็คบนโต๊ะใส่ลงในกระเป๋าสะพายเตรียมออกจากห้องนี้ไปทันที เพราะเธอทำผิดกฏที่เผลอนอนหลับคาเตียง ทั้งที่เสร็จกิจแล้ว แม้เธอจะโดนแดเนียลจัดไปสามรอบก็ไม่กล้าแม้แต่จะขอค่าตัวเพิ่ม ทั้งเหนื่อยและกลัวจนตัวสั่นไปหมด
“จะไปไหน?"
ดานิโล่ถามเสียงดุขณะที่กำลังมองหน้าหญิงสาวที่ไร้เครื่องสำอาง ดูน่ารักน่ามองกว่าตอนที่เธอแต่งหน้าจัดเป็นไหนๆ ดวงตากลมโตขนตายาวเป็นแพ จมูกรั้นเชิด ริมฝีปากจิ้มลิ้มรับกับใบหน้าเนียนใส ดูแล้วเหมือนเขากำลังพรากผู้เยาว์ก็ไม่ปาน ทั้งที่เธอก็อายุ25แล้ว
“เอ่อ หนูจะรีบออกไปให้เร็วที่สุดค่ะ”
“หึ นอนพักก่อน ค่อยไป”
“หา?"
“กลับขึ้นมานอน เดี๋ยวนี้ นี่คือคำสั่ง”
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูไปได้”
“จะมานอนแล้วได้เช็คอีก15ล้าน หรือจะโดนฉันเอาอีกสักรอบดีฮื้ม”
“เอ่อ..?? ... นอนดีกว่า”
……………………………………..
เวลาเที่ยงตรง หญิงสาวนอนบิดกายไปมารู้สึกอึดอัดระคนวาบหวาม เธอยังคงนอนละเมอโดยไม่รู้เลยว่าเขากำลังหยอกล้อดูดเลียกลีบกุหลาบเธออยู่ เสียงเรียวลิ้นและริมฝีปากดูดเลียกลีบแคมสลับกับเม็ดติ่งดังจ็อบแจ็บ
“อ่าส์”
..รู้สึกดีเป็นบ้า
ดานิโล่กำลังลุ่มหลงกลีบกุหลาบงามจนโงหัวไม่ขึ้น ตอนนี้เขากำลังปลอบโยนกลีบเนื้อบวมเป่งด้วยลิ้น ปาดเลียพริ้วไหวอย่างอ่อนโยน
ใบหน้าหล่อเคลื่อนตัวขึ้นมาซุกซนหน้าอกอวบใหญ่ ทั้งบีบ นวด ขยำอย่างเมามันส์ ริมฝีปากหนาดูดยอดอกชูชันราวกับเด็กทารก
เมื่อเจ้าของเรือนร่างตื่นจากนิทรา จึงพบว่าหน้าอกเธอกำลังโดนมาเฟียหนุ่มคลุกเคล้าหยอกล้อ จนเธอเสียวซ่าน ร่องสวาทเริ่มเปียกแฉะ มืออีกข้างของเขาไม่ปล่อยว่าง พยายามสอดแทรกนิ้วแทงเข้าแทงออกในร่องสาว
ใบหน้าเรียวสวยรีบเบนสายตาออกด้านข้างทันทีที่เขากำลังเงยหน้าขึ้นมาสบตา ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น พยายามเก็บกลืนเสียงอันน่าละอายเอาไว้จนแก้มแดงก่ำ
แจ่ะๆๆ
“อื้อ อย่าค่ะ” ที่สุดเธอก็กลั้นไม่ไหวเมื่อนิ้วซุกซนเร่งความเร็วจนเกิดเสียงดัง
“ชู่ว อีกครึ่งชั่วโมง ฉันจะกลับอิตาลีแล้ว”
เขาจะใช้เวลาที่เหลือให้คุ้มค่าที่สุดกับสาวใต้ร่าง แปลกที่ยังไม่รู้สึกอิ่มเอม อยากจะกินเธอไปเรื่อยๆจนกว่าจะรู้สึกเบื่อไปเอง หากไม่ติดธุระด่วน มีหวังอลินคงต้องโดนเขาเอาจนต้องนอนซมไปเป็นเดือนแน่ๆ ผิวเนื้อเนียนนุ่ม หน้าอกใหญ่เกินตัว บั้นท้ายงอนงามมีรอยนิ้วมือใหญ่ของเขาที่บีบนวดอย่างแรงด้วยความหมั่นเขี้ยวจนผิวบอบบางเกิดรอย กลีบกุหลาบอวบอูมด้านในเริ่มเปลี่ยนจากสีชมพูเปลี่ยนเป็นแดงแจ๋เพียงข้ามคืนเมื่อได้สัมผัสกับบุรุษเพศขนาดใหญ่จากเขา
“ลิน อ่าส์ ลินเจ็บ”
“ไม่เจ็บ ฉันจะเบาที่สุดสัญญา ”
อลินกัดฟันข่มความเจ็บเอาไว้ยามเมื่อปลายหัวบานมุดเข้ามาในรูสวาทเธอช้าๆ กระทั่งสุดโคน
“อ๊า ซู้ดดด”
ร่างบางโดนกระหน่ำแทงจนเสร็จสมพร้อมกันอีกระรอก เธอรีบดึงผ้าห่มมาพันกายทันทีที่เขากำลังจะก่อกวนเธออีกครั้ง แต่โชคช่วยที่เสียงเรียกเข้าสมาร์ทโฟนของเขาขัดจังหวะขึ้นมาก่อน ดานิโล่เซ็นเช็คให้เธอจำนวนเงิน20ล้าน รวมกับห้าล้านเป็น25ล้าน หัวใจเธอเต้นตูมตามไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้จริงๆซ้ำยังได้เพิ่มอีกตั้งห้าล้าน เขาออกคำสั่งให้เธอนอนพักอยู่ที่นี่ เพราะคืนนี้เขาเคลียร์เรื่องลางานกับพอลให้เรียบร้อยแล้ว
“เอ่อ ขอบคุณค่ะคุณแดเนียล” อลินยกมือไหว้เขาก่อนจะรับเช็คในมือ ในขณะที่สายตามาเฟียหนุ่มจ้องเธอจนเธอหายใจไม่ทั่วท้อง เธอกลัวแววตาแบบนี้เหลือเกิน
“อาทิตย์หน้า ฉันจะมาหาใหม่”
ดานิโล่บอกกับเธอก่อนจะเดินออกจากห้องไป ทำไมในใจร้อนรุ่มเมื่อกำลังเดินจากหล่อน เกลียดที่เธอยกมือไหว้รับเงินจากเขา กลัวว่าเธอจะเคยตัวจนทำเรื่องแบบนี้ไปขายตัวให้กับชายอื่น แต่สุดท้าย เขาทำได้แค่เดินจากมาด้วยท่าทีที่ดูไม่แยแส
..............................................................
- ผู้เขียน
