หัวใจอลินเต้นดังตุบๆแทบจะหลุดออกมาด้านนอกด้วยความตื่นเต้น เมื่อรถหรูจอดอยู่ที่ประตูรั้วหน้าบ้านของหมอวี วันนี้เขาอยากจะพาเธอไปแนะนำที่บ้าน เธอขอให้คุณหมอรูปหล่อหยุดจอดรถเสียก่อนเพื่อให้เธอได้เตรียมตัวเตรียมใจอีกสักนิดก็ยังดี
“วันหลังได้มั้ยคะ?”
“วันนี้แหละ ผมว่างพอดี มานี่ เดี๋ยวมัดให้” วีรวัชรโน้มกายเข้าใกล้หล่อนเพื่อจัดการรวบผมยาวสยายสีแดงฉูฉาดมัดให้เรียบร้อย
“โอ๊ย ดูสิคะ ไหนจะสีผมอีก รออาทิตย์หน้าให้ลินเปลี่ยนสีผมหน่อยก็ไม่ได้”
“อืม เอาน่า เรียบร้อยแล้ว แม่ผมท่านไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น” เขาก้มมองดูความเรียบร้อยของเธออย่างเอ็นดู วันนี้หล่อนใส่เสื้อแขนสามส่วนกระโปรงยาวถึงตาตุ่มกับรองเท้าผ้าใบสีขาวเพิ่มความน่ารักด้วยกระเป๋าสะพายข้างใบเล็กๆ
เมื่อเขาจูงมือเธอเข้ามาในบ้านเธอตื่นเต้นจนมือไม้สั่น บ้านของเขาใหญ่โตโอ่อ่ามาก เมื่อหันไปมองใบหน้าคุณหญิงนงนุช มารดาของเขา ในชุดเรียบหรูใบหน้าสวยอ่อน
