หลังจากที่ทานยาแก้ปวดเรียบร้อย อลินจึงนอนพักในห้องนอนจนเกือบค่ำ หญิงสาวลืมตาตื่นเพราะเสียงเรียกเข้ามือถือของเธอปลุกให้ตื่น แม้จะรู้สึกมึนหัวตัวร้อนนิดๆ แต่พอมองดูเวลาที่หน้าจอแล้วเธอต้องเบิกตาโพลงทันที “หา??....4 โมงเย็น??" เมื่อสายเข้าเป็นแม่ที่โทรมา เธอจึงรู้สึกเอะใจเล็กน้อย เพราะปกติพ่อแม่ไม่ค่อยจะโทรหาเธอบ่อย สงสัยช่วงนี้จะหวงลูกสาวกันท่าเอาไว้ให้นายโด่งกระมัง ถึงโทรทั้งเช้าและเย็นขนาดนี้ “ค่ะแม่” “อะแฮ่ม สบายดีไหมครับ” “นี่ .. นายโด่ง?!!" “ใช่ เพราะโทรหาคุณก็ไม่รับ เลยต้องเข้าทางแม่” นายโด่งยืนคุยไปยิ้มไป โดยมีสิรีรัตน์ยืนเชียร์อยู่ข้างๆ “เห้อ มีธุระอะไร รีบคุย ฉันไม่ว่าง” เธอคุยสายขณะยื่นหน้ามองนอกหน้าต่างพบแดเนียลกำลังนอนอาบแดดอยู่ชั้นล่างริมสระว่ายน้ำ “อยู่ไหน?" “ทะเล”เธอตอบเสียงห้วน “ทะเลที่ไหนเล่า” "นี่ ถามทำไม" "ก็จะได้ไปหาไงครับ" “ นี่ ไม่ต้องเลยนะ อย่ารู้เลยดีก