รุ่งอรุณของวันที่สามที่เธอมาพักผ่อนที่เกาะแห่งนี้กับแดเนียล ร่างบางเดินงัวเงียออกจากห้องนอนสายตาสอดส่องมองหาคนตัวโตที่พาเธออาบน้ำทานข้าวตั้งแต่เมื่อคืนหลังจากเล่นเลิฟซีนกันบนชายหาด ซ้ำยังต่อกันอีกที่ห้องน้ำและตบท้ายที่เตียงนอนกว้าง เล่นเอาเธอหลับกลางอากาศ ไม่รู้ว่าแดเนียลเอาเรี่ยวเอาแรงมาจากไหน พอลืมตาตื่นมากลับไม่พบเขาเสียนี่
อลินหยุดยืนมองห้องใหญ่ที่ปิดเอาไว้แน่นหนาด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่ได้อยากจะก้าวก่ายอะไรมากนัก จะว่าเป็นห้องสำรองสำหรับแขกก็คงไม่ใช่ เพราะมันกว้างกว่าห้องที่เธออาศัยอยู่อีก
“อ้าว ตื่นแล้วเหรอคะคุณ ป้าทำข้าวต้มเสร็จพอดีเลย”
ป้าหน่อยทักทายหล่อนจนต้องสะดุ้งออกจากความสงสัยแล้วหันไปถามแม่บ้านทันที
“อืม ป้าคะ นี่ห้องอะไรเหรอคะ ลินเห็นล็อคไว้แน่นหนาขนาดนี้”
“เอ่อ เป็นห้องนอนของคุณแดเนียลกับ... เอ่อ เอ้ย ไม่มีอะไรคะคุณ แค่ห้องนอนธรรมดาๆ แล้วป้ายังไม่ได้ทำความสะอาด ฝุ่นเยอะห
