ตอนที่ 8 ไป๋จิงชิง -อวี้เจิน
คุณหนูไป๋ เป็นสตรีงดงามก็ว่าได้ ยามนางเดินทอดน่องนั้นเหล่าบุรุษมักจะยิ้มแย้มและเคลิบเคลิ้มไม่น้อย ยามเห็นว่านางหัวเราะมักจะมีผ้าเช็ดหน้าผืนสีขาวยกขึ้นมาปิดปากเอาไว้ ดูมีมารยาทอันดีงาม
แต่ผิดกับนิสัยที่หยาบกระด้างพูดจาเหยียดหยามคนอย่างเช่นนาง หากใครไม่ได้อยู่ร่วมจวนด้วยจะไม่รู้เลยว่านางเป็นคนที่ทะเยอทะยานขนาดไหน และนางยังเป็นบุตรีของขุนนางไป๋
คนงามนั่งจิบชาอยู่ในโรงน้ำชาที่ขึ้นชื่อแห่งหนึ่งในเมืองหลวง มีสหายของนางร่วมด้วยอีกสองคนหนึ่งในนั้นเป็นน้องสาวต่างมารดาของอวี้เหยา
อวี้เจิน น้องสาวบุตรีของฮูหยินรอง บัดนี้ได้ขยับขึ้นมาเป็นฮูหยินเอกแล้ว นางอิจฉานักที่พี่สาวได้แต่งงานออกไปกับท่านแม่ทัพ ส่วนตัวนางยังไม่มีคนที่ควรคู่กับนาง นิสัยใจคอก็ไม่ต่างกันกับไป๋จิงชิงสักนิด
“อวี้เจิน เจ้าไม่ไปเยี่ยมพี่สาวเจ้าหรือ” จิงชิงเอ่ยขึ้นพลางจิบน้ำชาท่วงท่าสบายนัก นางรู้ว่าพี่น
