ตอนที่ 12 คนไม่เอาไหน
อาเมิ่งหน้าตาเบี้ยวบูด เมื่อกลับจากตลาด เหตุใดเล่าหน้าตาของนางช่างหาได้สบอารมณ์ไม่ จะมีอันใดเล่า ก็อาเจานั้นจูบนางเข้าให้นะสิ
นางโมโหเป็นฟืนเป็นไฟพ่นคำด่าแล้ว เขาก็ยังหน้าด้านจูบอีกครั้ง แถมยังคลึงเต้างามของนาง จนนางรู้สึกวูบวาบหวั่นไหวไม่น้อย
อาเมิ่งมิได้โมโหเพียงแค่นั้น อาเจาทำให้นางร้อนดั่งไฟและเสียวซ่านยิ่งนัก แต่เขากลับหยุดชะงักกลางคัน เพียงแค่แกล้งอาเมิ่งเท่านั้น
แท้จริงแล้วอาเจาอยากจะทำให้ถูกต้องตามประเพณี มิได้ลักกินขโมยกินเช่นนี้ คนปากหนักกลับมิยอมบอก
เขาอยากจะทำให้นางตกใจ สู่ขอนางกับฮูหยินและท่านแม่ทัพให้เป็นเรื่องเป็นราว ไม่อยากทำข้าวสารให้กลายเป็นข้าวสุกเสียก่อน
“จำไว้นะอาเจาเจ้าคนบ้า คอยดูเถิด หึ๊ย” เสียงฝีเท้าที่ไม่เบานัก ทำให้อวี้เหยารู้สึกถึงการมาของสาวใช้ อีกทั้งยังส่งเสียงเรียกนางเบา ๆ
“ฮูหยินเจ้าค่ะ รับมื้อกลางวันหรือยังเจ้าคะ” อาเมิ่งปรับสีห
