Chapter 32 แผนผลิตทายาท
ณ วังสุรีรัตน์ ในเวลาเดียวกัน
หม่อมหลวงเทวานุพงศ์ถูกเรียกตัวให้กลับมาที่วัง หลังจากการจดทะเบียนสมรสผ่านไป 1 สัปดาห์เขาก็ไม่เคยกลับมาที่วังอีกเลย
“หม่อมแม่มีอะไรด่วนกับผมหรือเปล่า” ประโยคแรกที่เขาเอ่ยทักมารดาหลังจากก้าวเข้ามาถึงวังสุรีรัตน์
“ถ้าไม่มีธุระอะไร เราก็คงไม่ได้เจอกันสินะ” หม่อมพิศพิไลบอกออกมาด้วยความน้อยใจ แม้รู้ว่าลูกชายเป็นคนชอบอิสระและไม่ชอบการบีบบังคับ แต่นางก็ไม่สามารถทนเห็นลูกชายใช้ชีวิตเป็นหนุ่มเจ้าสำราญควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าแบบนี้อีกต่อไปไม่ได้เช่นกัน
“ผมมีงานเยอะแยะนะครับหม่อมแม่”
“งานราษฎร์หรืองานหลวงล่ะ”
“หม่อมแม่ครับ” เขาเรียกขานมารดาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนลง
“ในเมื่อซันกลับมาที่วังเพราะธุระที่แม่เรียก แม่ก็จะพูดธุระของแม่เลยก็แล้วกัน จะได้ไม่เสียเวลาของซัน” น้ำเสียงของหม่อมพิศพิไลยังติดความน้อยใจอยู่
“ผมไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย”
