Chapter 44 ฉันก็มีสิทธิ์ที่จะหาความสุขกับเมียเต็มที่
หม่อมหลวงเทวานุพงศ์รอสักพักก็เห็นผู้ชายคนนั้นลุกออกจากโต๊ะไปก่อน เขายิ้มขำอยู่ในใจ
“ผู้ชายคงไม่เล่นด้วยสิท่า แต่ก็กล้ามากที่คิดจะแย่งแฟนเพื่อน”
หม่อมหลวงเทวานุพงศ์ทิ้งสะโพกไว้กระโปรงรถ ยืนรอดารกาเดินออกมา พอเห็นเธอเดินฮัมเพลงออกมาอย่างอารมณ์ดีเขากลับขัดหูขัดตาจนพาลโมโห
“กินข้าวกับชู้อร่อยไหม” เสียงทุ้มหูที่เริ่มคุ้นเคยทำให้ฉันตกใจหันไปมองทันที เมื่อเห็นเขาอยู่ที่นี่ฉันก็ยิ่งแปลกใจ
แต่คนที่ยืนมองอยู่กลับส่งสายตาอำมหิตมองอย่างกินเลือดกินเนื้อ แต่การท้าทายผู้ชายอย่างเขาก็สนุกสำหรับฉันไม่น้อย
ฉันไหวไหล่กวนอารมณ์ขุ่นมัวของเขา “กินกับผู้ชายหน้าตาดี บรรยากาศดีๆ ก็อร่อยดีค่ะ”
หม่อมหลวงเทวานุพงศ์กัดฟัน บีบต้นแขนของฉันอย่างแรงตามอารมณ์ความโกรธของเขาที่มี
“งานการก็ไม่ไปทำ ขาดความรับผิดชอบ มิหนำซ้ำยังมาระริกระรี้กับผู้ชายอื่นที่ไม่ใช่สามี
