Chapter 39 ภาระหนักอึ้ง
‘อีตาบ้านี่มันจ้องหน้าฉันทำไม’
ทุกความรู้สึกของเขาถูกซุกซ่อนไว้ใต้ใบหน้าเรียบขรึม แต่ก็ยังจ้องหน้าฉันอย่างจับผิด เขายักไหล่เล็กน้อยและผายมือบอกกวนๆ เหมือนจงใจเหน็บ
“เชิญท่านประธานเสนอนโยบายของบริษัทได้เลยครับ ผมอยากรู้จนเนื้อเต้นว่าจะมีวิธีการอะไรมานำเสนอในที่ประชุมบ้าง”
“แม่ว่าวันนี้อย่าเพิ่งพูดเรื่องงานกันดีกว่า ปล่อยให้หนูดาวได้เรียนรู้ระบบงานก่อน” หม่อมพิศพิไลเห็นแววตาอาฆาตของลูกชายก็รีบเบรคเอาไว้ก่อน
“หนูดาว...แม่ขอแนะนำคนที่จะช่วยหนูดาวแนะนำงาน คุณวิภาเป็นผู้จัดการฝ่ายบัญชี และคนที่นั่งถัดไปเป็นเลขาของแม่ชื่อคุณมณีนุช เธอจะดูแลและให้ข้อมูลกับหนูดาวต่อ”
“สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือทำความเคารพบุคคลทั้งคู่
คุณวิภาเป็นผู้ใหญ่มีอายุราว 50 ปลายๆ ส่วนคุณมณีนุชน่าจะอายุใกล้เคียงและน้อยกว่าฉันเล็กน้อย ทั้งคู่มีสีหน้ายิ้มแย้มและเป็นมิตรทำให้ฉันพลอยโล่งใจไป ส่วนหนึ่งน่า
