บุญธิสาไม่ได้ทำตามคำบอกของพี่สาว หญิงสาวเดินนวยนาดไปทั่วห้องทำงานใหญ่สุดแสนหรูหรา มือเล็กก็กรีดนิ้วไปตามเครื่องเรือนแต่ละชิ้น ล้วนแต่เป็นข้าวของราคาแพง สรรหามาจากทั่วทุกมุมโลก เพื่อมารวมกันอยู่ในห้องนี้เพียงห้องเดียว จากนั้นก็หันมายิ้มเยาะพี่สาว ก่อนจะเค้นเสียงถามให้พี่สาวต้องเจ็บปวดใจ
“นี่หรือคะวิมานรักที่พี่ไข่หวานหลบมาสำเริงสำราญสุขเสียนาน สวย งดงาม หรูหรา สมฐานะของนางบำเรอของท่านชีคฮาริคจริงๆ นะคะ”
“ไข่ตุ๋น! หยุดเดี๋ยวนี้นะ เลิกต่อว่าพี่ได้แล้ว พี่มีเหตุผลส่วนตัวที่ต้องทำเช่นนี้”
บัณฑิตาตวาดน้องสาวเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่พบหน้ากัน หญิงสาวหาโอกาสประจวบเหมาะที่จะแก้ต่างให้กับตัวเองไม่ได้สักที
“นั่นสิ ไข่ตุ๋นก็อยากรู้เหมือนกันว่าพี่ไข่หวานมีเหตุผลอะไรถึงต้องเสนอตัวให้ชีคฮาริค ทั้งๆ ที่พี่เองก็รู้ว่าพระองค์นั้นเป็นเสือผู้หญิงตัวยง”
บุญธิสาย้อนถามเสียงเย็น ดวงตาคู่สวยกลมโตซึ่งถอดเค้
