บทที่32

1239 คำ

ทันทีที่ยอดปทุมถันสีหวานถูกครอบครองด้วยริมฝีปากร้อนผะผ่าว อีกทั้งปทุมอิ่มอีกข้างก็ถูกฟ้อนเฟ้นด้วยฝ่ามือใหญ่ที่เคล้นคลึงหนักหน่วงตามแรงพิศวาส ทำเอาบุญธิสาชะงักกึกเลิกอาละวาดได้ในทันที และคราวนี้หญิงสาวก็เพิ่งรู้สึกตัวว่าตนเองทำพลาดถนัดใจ เพราะเมื่อขึ้นมานั่งทาบทับบนเรือนกายล่ำสันแล้ว เธอคงไม่มีทางเคลื่อนกายลงจากร่างแข็งแกร่งไปได้อย่างง่ายๆ แน่ “คุณคาฟาลขา...ปล่อยไข่ตุ๋นก่อนนะคะที่รัก...” เมื่อเรียวปากอิ่มยังคงมีอิสระจากการจองจำ บุญธิสาจึงกระซิบขอความเห็นใจ เผื่อว่าองครักษ์คาฟาลจะมอบความเมตตาให้กับเธอบ้าง องครักษ์คาฟาลลอบอมยิ้ม ยอมรับว่าถูกใจเป็นอย่างยิ่งตอนได้ยินบุญธิสาเรียกเขาว่าที่รัก ซึ่งเขาอยากให้หญิงสาวเรียกเขาเช่นนี้ตลอดไป “ไข่ตุ๋น...เรียกผมว่าที่รักอีกสิครับ” ชายชาตินักรบดันตัวลุกขึ้นนั่งทั้งๆ ที่ยังมีร่างบางเปล่าเปลือยนั่งทาบทับอยู่ พอเขาผุดกายลงขึ้นนั่งร่างบางก็ไถลลงไปนั่งท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม