แค่แฟนเก่า 1 เลิกกันนะ
864 คำ
“มึง”
“หืม”
“เราเลิกกันนะ” จู่ ๆ คนที่รักเขาก็เดินมาหยุดตรงหน้าฉันและพูดประโยคน่าตกใจ เมื่อก่อนทะเลาะกันแค่ไหนเราก็จะไม่พูดคำนี้ออกมา นี่จึงเป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินจากปากเขา
“หมายความว่ายังไง ทำไมจะเลิก” ฉันงงมากอะ
คือฉันจะไม่งงได้ยังไง เราเพิ่งเอากันเสร็จเมื่อกี้ ให้พูดหยาบ ๆ น้ำยังไม่ทันแห้งก็โดนบอกเลิกงั้นเหรอ
“สงสารกวาว่ะ ไม่อยากทำแบบนี้อีกแล้ว อยากจริงจังกับกวา กูตั้งใจไว้ว่าจะรักกวามีแค่กวา กูคบกับกวามาสักพักแล้ว ถึงเวลาที่ความสัมพันธ์ต้องเลื่อนขั้น” ผู้ชายที่ฉันรักกำลังพูดถึงผู้หญิงอีกคนที่เขารัก
ความสัมพันธ์ของเราโคตรท็อกซิกเลยเนอะ
ฉันถามเขาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ “แล้วที่ผ่านมาไม่สงสารกูบ้างเหรอ กูยอมมึงทุกอย่างทำไมถึงเป็นแบบนี้ กูผิดอะไรออยล์ ไหนว่าคบกับมันเฉย ๆ”
“ตอนนี้กูรักกวา กูไม่ได้รักมึงเพ้นท์ คือตั้งแต่แรกระหว่างเรามันก็ไม่ใช่รักแล้วไหมวะ มันก็แค่เซ็กซ์ไงมึง เราตกลงมีเซ็กซ์กัน สนุกด้วยกัน มึงฟินกูฟิน น้ำแตกด้วยกันทั้งคู่ก็แค่นั้น”
“มันไม่ได้แค่นั้นไงออยล์ กูรักมึง กูรักมึงอะออยล์ กูรักมึงไปแล้ว ไม่ไปได้ไหมไม่เลิกได้ไหม กูยอมอยู่เงียบ ๆ แล้วไง ไม่เลิกนะ อย่าเลิกกับกูเลยนะ เราไม่เลิกกันนะออยล์”
“แค่เงียบ ๆ มันไม่พอแล้วเพ้นท์ กูไม่อยากหักหลังกวา กว่ากวาจะรับรักกูมันไม่ง่าย กูไม่อยากเสียกวาไป กูรักกวามาก” พูดประโยคโหดร้ายแบบนั้นออกมาด้วยใบหน้าเจ็บปวดแบบนี้ได้ยังไง
กูไหมที่ต้องเจ็บอะออยล์
“...มึงไม่อยากเสียมันไป แต่มึงเสียกูไปได้ใช่ไหม สรุปที่ผ่านมากูไม่มีความหมายกับมึงเลยใช่ไหมออยล์ กูรักมึงยอมมึงขนาดนี้แต่มึงทำแบบนี้กับกูอะเหรอ ระหว่างเราแค่เซ็กซ์จริงเหรอวะ มึงจะเอาแบบนี้จริง ๆ ใช่ไหม”
“ที่ผ่านกูไม่ได้อะไรกับมึงขนาดนั้นเลยเพ้นท์ มันแค่เซ็กซ์จริง ๆ ทำไมแค่นี้มึงไม่เข้าใจ ถ้ากูรักมึงกูจะไปคบกับแตงกวาทำไม ตั้งแต่แรกเราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกันอยู่แล้ว มึงเองไหมที่มารู้สึกกับกู มึงไหมที่รู้สึก ในเมื่อมึงรู้สึกมึงก็ต้องจัดการความรู้สึกตัวเองดิวะ”
“...งั้นก็แค่เซ็กซ์ก็ได้ กูสัญญาว่ากูจะอยู่เงียบ ๆ กูจะไม่ให้แตงกวารู้เรื่องของเราเลย ไม่เลิกกันนะ อย่าทิ้งกูนะออยล์ มึงก็รู้ว่ากูมีแค่มึงมาตลอด” ฉันรีบโผเข้ากอดเขาที่ยืนอยู่ข้างเตียง
“...พอเถอะเพ้นท์ มึงไม่รู้สึกทุเรศตัวเองเหรอวะ กูไม่ได้รักมึง คนที่กูรักคือแตงกวา” ออยล์ผลักฉันออกและขยับไปยืนในระยะที่ห่างพอสมควร
สายตาที่ออยล์มองฉันเป็นสายตาสมเพช เขาสมเพชฉัน ฉันเองก็สมเพชตัวเอง ทำไมถึงได้พูดอะไรแบบนี้ออกไป
ทว่าต่อให้รู้สึกสมเพชตัวเองแค่ไหนฉันก็ยังไม่ยอมแพ้อยู่ดี ฉันยังอยากยื้อ ไม่อยากเลิกกับเขา บางทีเราอาจจะแค่ใจร้อนเกินไป ปรับนิดปรับหน่อยเดี๋ยวก็ดีขึ้น
ฉันจึงบอกเขาด้วยความเอาแต่ใจ “แต่กูมาก่อนอะ กูกับมึงรู้จักกันตั้งแต่เด็ก กูรู้หมดว่ามึงชอบไม่ชอบอะไร กู...”
“ถ้ามึงรู้ขนาดนั้นมึงก็รู้ไว้ด้วยว่ากูไม่ชอบมึง เลิกทำตัวทุเรศสักที” ออยล์ขึ้นเสียงชักสีหน้ารำคาญก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้ฉันเจ็บแปลบที่หัวใจ “กูได้กับกวาแล้ว กูจะไม่นอกใจกวา”
รวบรวมสติอยู่หลายนาทีกว่าฉันจะตั้งหลักเอ่ยอีกครั้งด้วยความเจ็บปวดสุดใจ
“...ไหนตอนแรกมึงบอกกูว่าแค่คุย ๆ จะไม่มีอะไรกับมัน มึงสัญญาแล้วนะออยล์ ให้กูอยู่เงียบ ๆ กูก็ทำให้แล้ว มึงบอกจะเอาแค่กับกู ทำไมวันนี้มึงทำแบบนี้อะออยล์ ที่ผ่านมากูยอมมึงไม่พอเหรอ” เจ็บปวดเหลือเกิน สายตาที่เขามองมามันโหดร้ายมาก ออยล์ไม่เคยใช้สายตามองฉันแบบนี้
แต่วันนี้เขามองแล้วไงเพ้นท์ มึงควรพอ ควรหยุดได้แล้ว อย่าให้ความผูกพันมาทำให้มึงเป็นคนไร้ค่า
“เรื่องของเราจบกันแค่นี้ ถ้ามึงรักกูมากเรื่องของเราอย่าให้ใครรู้ ถ้ากวารู้มึงเจอดีแน่เพ้นท์” ออยล์พูดแล้วเดินจากไป ทิ้งฉันเคว้งอยู่ในห้องนอนของเขา
ฉันหลงรักผู้ชายคนนี้จนโงหัวไม่ขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ
- ผู้เขียน
