อกหักก็หักสิ ก็แค่ผู้ชายที่เธอสนิทด้วยมากในช่วงเกือบ 5 ปีนี้ ก็แค่เขาเท่ ดูภูมิฐาน ตรงสเปก ยิ้มสวย แม้เขาจะไม่ได้ยิ้มบ่อยๆ ต่อให้กับคนในครอบครัวเองก็ตาม จะมีก็แต่ตอนเขาส่งยิ้มอบอุ่นให้กับน้องสาว ยิ้มแบบนั้นเธอก็ชอบ แต่ยัยช่อกลับบอกว่ามันน่ากลัว เวลาพี่ชัชยิ้มให้ทีไร ต้องมีเรื่องอะไรสักอย่างเกิดขึ้น และเพื่อนสาวของเธอก็กลัวถูกพี่ชายดุแบบจริงจังมาก
แน่นอนว่าสายตาคนเรามองไม่เหมือนกัน เธอชอบพี่ชัช เขินกับหลายๆ อย่างที่เขาทำ รอยยิ้มของเขาก็ด้วย เธอเข้าข้างตัวเองทุกครั้งที่เขายิ้ม หรือหัวเราะกับเธอ มันทำให้คนมองแบบเธอใจเต้นแรง ตาทรงรีของเขาหยีเล็กเป็นเม็ดก๋วยจี๊ ตอนที่แกล้งเธอได้สำเร็จ ก็ช่างมีเสน่ห์...
เธอกับพี่ชัชไม่ได้เจอกันอีกเกือบ 2 ปีเห็นจะได้ กับยัยช่อเองเราก็ติดต่อกันน้อยมาก เธอเดาว่าเพื่อนน่าจะมีเรื่องอะไรในใจ ตอนนั้นเธอเข้าใจว่าเพื่อนก็อกหักเหมือนกัน และเวลาปีเดียวยัยช่ออาจทำใจให้ลืมผู้ชายคนนั้นไม่ได้
จนกระทั่ง...
เขา คนที่เธอคิดว่าจะไม่ได้เจอกันอีก และเธอก็ลืมเขาไปได้แล้วจากการแอบรักที่ไม่สมหวัง กลับมาอยู่ที่บ้านเธอก็มีความสุข สนุก และวุ่นวายดี บ้านเธอหลังที่อยู่หลักๆ เป็นอาคาร 5 ชั้นหลังใหญ่ในทำเลตลาดชื่อดังของตัวเมือง ป๊ากับม้าเปิดร้านขายขนม ของฝาก เป็นร้านใหญ่ของที่นี่ งานในแต่ละวันจึงยุ่งมาก เมื่อมีอะไรให้ทำ ความหมกมุ่น ความคิดถึง จึงพอจะเบาบางลงไป
แต่เธอเข้าใจผิด... ตอนเห็นพี่ชัชมาปรากฏตัวอยู่หน้าถุงขนมธัญพืชห้าเซียน เธอก็รู้ว่าที่จริงแล้ว ตัวเองไม่เคยหยุดคิดถึงเขาได้เลยสักวัน ไม่รู้ว่าเขามายืนมองเธอโหวกเหวกขายของ คุยกับลูกค้าอยู่นานแค่ไหนแล้ว ส่วนถุงพุทราจีนเชื่อมในมือที่เธอกำลังชั่งให้ครบ 2 กิโลก็ร่วงผล็อยลงกับพื้นไปเรียบร้อย
“พี่นิล ทำอะไรเนี่ย”
เธอได้สติตอนอานัน เด็กรับจ้างในร้านสะกิด
“อานันรับลูกค้าต่อแทนพี่ทีนะ เดี๋ยวพี่มา”
เธอกวักมือชวนพี่ชัชเดินออกไปคุยกันข้างร้าน ที่ตรงนี้พอมีช่องว่างระหว่างร้านเธอกับร้านอื่นอยู่ประมาณหนึ่งเมตร พอให้เสียงจอแจเบาลง
“พี่ชัชมาได้ยังไงคะ”
สีหน้า ท่าทางเขาดูเหมือนคนแบกโลกเอาไว้ ขอบตาคล้ำดำ หน้าหมองหมดราศรีลูกชายท่านผู้ว่าฯ ต้องมีเรื่องอะไรสักอย่างเกิดขึ้นที่ชุษณปักษ์เสนีย์แน่
“ยัยช่อท้อง...”
เธอหน้าเหวอไปพักนึงกับข่าวสำคัญที่ได้รับรู้เกี่ยวกับเพื่อนรัก พี่ชัชเล่าเรื่องคร่าวๆ ทั้งหมดให้ฟัง ในเวลาเพียงไม่กี่นาที เล่าไปหน้าเขาก็แดงไป เหมือนอยากจะจับพ่อของหลานในท้องน้องสาวออกมาเอาเลือดหัวออก ที่บ้านนั้นกำลังมีปัญหาและพี่ชัชรับมือไม่ไหว เลยขอให้เธอไปช่วยสักพัก
เธอตอบตกลงทั้งที่ยังไม่ได้ขออนุญาตป๊าม้า แต่ขอเวลาพี่ชัชจัดการสะสางบัญชีและเคลียร์งานในมือให้เรียบร้อยสัก 2-3 วัน ก่อนจะมอบหมายหน้าที่ให้ลูกจ้างคนสนิทรับช่วงต่อในระหว่างที่เธอไม่อยู่ เธออยากไปเจอช่ออัญชันให้เร็วที่สุด เป็นห่วงทั้งเพื่อนทั้งหลานที่กำลังจะมาเกิด
“คนนี้เหรอ ‘อาชัก’ ”
เธออดขำไม่ได้ที่เห็นพี่ชัชทำหน้าไม่ถูก พะอืดพะอมเหมือนอยากจะอาเจียน แต่ก็ต้องพยายามส่งยิ้มให้ป๊า บอกแล้วว่าเขาไม่ชอบยิ้ม
“อีกนิดเดียวพี่เขาก็จะเป็นเบบี้ชัคแล้วนะป๊า” ป๊าเธอร้องและเต้นเบบี้ชัคคล่องมาก เพราะเลี้ยงหลานลูกชายของญาติผู้พี่อยู่ทุกวัน
“หล่ออย่างกะหลิวเต้อหัวแน่ะ อาหมวยจับมาทำผัวเลยดีมั้ยลูก ป๊าเชียร์” และป๊าก็โดนม้าหยิกไปที
“คนหล่อเขาไม่สนใจหนูสิป๊า”