“ไอ้เอส ไอ้ควาย! ได้กลิ่นแล้วทำไมมึงไม่บอกกู ปล่อยให้มันสองตัวมาวุ่นวายกับน้องกูทำไม”
“เอ้า...” ศุภณัฐเกาหัวแกรกๆ เมื่ออยู่ดีๆ ก็โดนด่าซะงั้น
“ไม่ได้วุ่นวาย สาบานได้” ศักดิ์ชัยโต้ ก่อนจะหน้าหงอยเมื่อเจอ วรฤทธิ์ตวาดกลับ
“หุบปากไปเลยไอ้ม่อน!”
“ไอ้ห่าเล็ก ใจคอมึงจะหวงน้องไปถึงไหน จะให้น้องมึงแก่ตายไปกะมึงเลยรึไง” วิบูลย์ที่นั่งเงียบมานานเอ่ยขึ้นบ้าง
“กูไม่หวงหรอกมันจะไปได้กะใคร แต่ให้กูรับพวกมึงเป็นน้องเขย กูขอตายดีกว่า ถ้าเป็นไอ้เอสก็ว่าไปอย่าง”
ถ้อยคำนั้นทำเอานีรนาถหรือนิ้งแฟนสาวของศุภณัฐหันขวับ
“พูดจริงพูดเล่นเนี่ย!” ถามพร้อมกับส่งสายตามองแฟนตัวเองอย่างเอาเรื่อง ร้อนถึงศุภณัฐต้องปฏิเสธพัลวัน
“ไอ้เล็ก ไอ้เวร! มึงจะหาเรื่องให้กูซวยทำไม กูไม่ได้คิดอะไรกับน้องมึงนะเว้ย”
วรฤทธิ์ไม่ตอบศุภณัฐแต่ยกมือขึ้นทึ้งหัวตัวเองแรงๆ อย่างโมโหจนทำอะไรไม่ถูก
“พวกมึง! โอ๊ยอะไรวะ! ทำไมมึงสองคนทำกะกูแบ
