ก๊อก ก๊อก ก๊อก...
หัวคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันพยายามจับทิศทางของเสียงเคาะประตูรัวเร็ว จนมาแน่ใจเพราะได้ยินเสียงเรียกชื่อเขาแว่วเข้ามา กฤปมัยคว้าผ้าเช็ดตัวขึ้นมาพันช่วงล่างของตัวเองก่อนจะปิดน้ำและรีบก้าวออกจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว นาฬิกาข้างฝาบอกเวลาเพิ่งจะ 7 โมงเช้า แล้วใครกันที่มาร้องเรียกเขาอยู่หน้าห้อง ร่างสูงก้าวเท้าเร็วๆ พานคิดถึงอีกสิ่งหนึ่งที่เขาต้องยอมรับ
การใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับพนักงานในตลอดเดือนกว่าที่ผ่านมาทำให้เขารู้เห็นในชีวิตความเป็นอยู่ของพนักงานที่ KPP มากขึ้น มนุษย์เงินเดือนที่ทำงานทั้งเดือนแต่ได้เงินเดือนเพียง 1 วัน และเงินที่ได้มานั้นก็ใช้หมดภายใน 2-3 วัน หรือหากเก่งหน่อยก็ไม่เกิน 10 วัน นอกนั้นแล้วก็ต้องฝากความหวังไว้ในสารพัดบัตรกดเงินสดที่จะดาหน้ากันเข้ามาให้สมัครใช้บริการ ยังไม่รวมอาบังทั้งหลายที่ขยันมาเก็บเงินทุกวันไม่เว้นแม้วันหยุดราชการ และในยามเช้าแบบนี้จะมีอะไรถ้าไม่ใ
