วีณาใส่อารมณ์เต็มที่ในคำพูด ใช่...มันเป็นเรื่องงานแต่อารมณ์ที่เธอเติมมันลงไปโดยไม่มีลิมิตนั้น มันคือการปรุงแต่งจากหัวใจโดยแท้ ไม่กลัวสักนิดที่เขาจะรู้ว่าเธอไม่พอใจมากแค่ไหน เพราะนั่นแหละคือสิ่งที่เธอต้องการ
กฤปมัยอดทนที่จะฟังวีณาพูดให้จบ เพราะทุกเรื่องที่เธอเอ่ยออกมามันไม่ต่างไปจากเนื้อหาในที่ประชุมเมื่อกี้เลยสักนิด นี่ถ้าคุณวีณาไปนั่งประชุมด้วย เขาก็คงไม่ต้องมาพูดเรื่องอะไรซ้ำๆ กันแบบนี้ และคงจะมีคนให้การสนับสนุนในความคิดของเขา ไม่ต้องมานั่งแก้ต่างเพียงลำพังแบบนี้
“ผมทราบครับ แต่ท่านเป็นคนพิจารณาอนุมัติคำสั่งนี้มาให้ผมปฏิบัติ ผมก็เพียงปฏิบัติตามเท่านั้น” คำตอบตามเหตุผลไม่ได้เจือไปด้วยอารมณ์ใดสักนิด ถ้าจะมีก็คงเป็นความสุภาพที่เขาจำต้องรักษาไว้ให้มั่น
“นี่เธอจะบอกว่าเป็นความผิดของคุณเกียรติใช่มั้ย!” เสียงหวานสูงปรี๊ดเริ่มมีอารมณ์เต็มที่
“ไม่ใช่ครับ ผมเพียงจะชี้แจงว่าท่านอนุมัติให้ทำแบบ
