นิรดาให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี พยายามอย่างมากที่จะไม่เกร็ง แม้จะรู้สึกเจ็บจนมีน้ำใสคลอที่ปลายตา แต่ก็ผ่อนลมหายใจรับความใหญ่โตที่ทะลวงเข้ามาในโพรงร้อนเรื่อย ๆ
“ขอบคุณนะคะคนดี” แม้แทบจะทนไม่ไหวเพราะถูกรัดแน่นจนปวดหนึบไปทั้งลำ แต่เมื่อเห็นสีหน้าที่นิรดาปรับอารมณ์เพื่อเขาแล้วก็ได้แต่ขบกรามแน่น
“ยะ… อย่าเพิ่งขยับนะคะ” เธอเอ่ยขอร้อง จะเจ็บก็ไม่ใช่ จะทรมานก็ไม่เชิง รู้สึกมวนท้องจนความเสียดเสียวแล่นปราดไปทั่วร่าง ได้แต่ขอให้อีกฝ่ายกดแช่แก่นกายค้างไว้อย่างนั้น
ภานุวัตน์ใช้มือนวดคลึงก้อนนุ่ม ก่อนจะโน้มตัวลงมาละเลงบดขยี้ยอดอกเพื่อช่วยผ่อนคลาย และมันได้ผลเมื่อนิรดาเริ่มลดความเกร็งลง จนช่องทางที่ตอดรัดจนปวดดุ้นเนื้อเริ่มเบาลงเล็กน้อย เป็นสัญญาณให้รู้ว่าเริ่มขยับตัวได้
“ซี้ดดด พี่ชายวัตน์ น้องดาจุก อื้ออ” คนตัวเล็กดิ้นพล่านไปด้วยแรงอารมณ์ จะหนีก็ไม่เชิง แต่ก็จุกข้างในจนใบหน้าเหยเก ชายหนุ่มค่อย ๆ
