เมื่อเห็นว่าหญิงสาวค่อยข้างอึดอัดที่จะพูดเรื่องครอบครัว ภานุวัตน์เลยเปลี่ยนเรื่องคุยให้เธอสบายใจและเป็นกันเองกับเขามากขึ้น “อ้อ ผมเห็นตัวอย่างห้องที่คุณออกแบบแล้วนะ สวยถูกใจผมมากเลย เดี๋ยวพอมาดูหน้างานพูลวิลล่าทั้งหกหลัง ก็น่าจะคิดไอเดียออกแบบได้” พลันใบหน้านิรดาดูผ่อนคลายลงจริง ๆ “ได้ค่ะ แล้วท่านประธานอยากได้แบบไหนเป็นพิเศษไหมคะ” ภานุวัตน์ไม่ตอบ เงียบลงเสียจนน่าประหลาดใจ “นิรดา” เขาวางช้อนส้อมตรงหน้า หันมาจ้องนัยน์ตาหญิงสาวนิ่งงัน “คะ?” คิ้วสวยเลิกขึ้นมองหน้าเขา อีกฝ่ายจ้องเธอเหมือนกับมีอะไรอยากจะพูดเสียเต็มประดา “ผมบอกให้เรียกผมว่ายังไง” “อ้อ ขอโทษค่ะ ฉันยังไม่ชิน อีกอย่างไม่กล้าเรียกต่อหน้าคนอื่นด้วยค่ะ” เธอตอบเสียงอ้อมแอ้ม “คุณทำงานกับบริษัทเรามานานเท่าไรแล้ว” “เพิ่งทำได้สามเดือนกว่า ยังไม่ผ่านโปรเลยค่ะ” “แล้วงานที่บริษัทเราหนักไหม คุณมีความสุขกับเพื่อนร่วมงานหรือเปล่า” ภานุ