คุณหนูขี้เหงาอยากลองโดนสักที

ถ่ายรูปริมสระ

วันต่อมาขนิษฐานัดชายหนุ่มมาถ่ายรูปอีกครั้งคราวนี้พวกเขาเปลี่ยนสถานที่ มาถ่ายกันที่ริมสระน้ำในบ้านพักส่วนตัวของเธอ

หญิงสาวเปลี่ยนชุดว่ายน้ำเซ็กซี่หลายชุดและโพสต์ท่าต่างๆ ทั้งในน้ำและริมสระ กว่ามันจะจบลงเป้ากางเกงของชายหนุ่มก็นูนจนคับแน่นไปหมด

เมื่อขนิษฐาเห็นมันเธอก็อดจะไม่ได้ที่จะภูมิใจในรูปร่างและเสน่ห์ของตัวเอง หญิงสาวกวักมือเรียกให้ชายหนุ่มเดินเข้ามาหา "วางกล้องลง แล้วมานี่"

แทนไทเดิมไปหาเธอราวกับต้องมนต์สะกด

หญิงสาวเอนตัวพิงไปกับขอบสระ ผมยาวสีดำสลวยลอยแผ่กระจายอยู่บนผิวน้ำ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยเสน่ห์ ท่าทางของเธอราวกับนางในวรรณคดีที่กำลังเล่นน้ำ สวยงามเกินบรรยาย เธอเอ่ยถามชายหนุ่มว่า "คุณชอบฉันไหม? "

แทนไทหยิบปอยผมที่กำลังเปียกน้ำของเธอขึ้นมาจ้องตาของเธอแล้วตอบด้วยเสียงทุ้มต่ำ "อืม"

ขนิษฐาวักน้ำใส่เขาแล้วมุ่ยหน้า"ฉันรู้ว่าคุณแอบชอบฉันมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้วใช่ไหม ทำไมคุณไม่พูดตรงๆ "

ชายหนุ่มยิ้มแล้วมองไปที่ดวงตาที่สวยงามของขนิษฐา และพูดอย่างตรงไปตรงมา “ใช่…ผมแอบชอบคุณ”

หญิงสาวยกยิ้มอย่างภาคภูมิใจและเชิดจมูกของเธอ “ฉันรู้อยู่แล้ว”

แทนไทถาม “คุณรู้ได้ยังไง? ”

ขนิษฐาตอบอย่างมั่นใจ “เพราะฉันคือดาวโรงเรียนสมัยมัธยมปลาย ฉันสวยและมีเสน่ห์ที่สุด ผู้ชายมากกว่าครึ่งโรงเรียนต่างตกหลุมรักฉัน วันหนึ่งฉันได้รับดอกไม่ต่ำกว่าร้อยดอก และคุณก็เป็นศิษย์เก่าของโรงเรียนนี้ คุณต้องเคยเห็นฉันและตกหลุมรักฉันมาก่อนแน่นอน”

แทนไทลงไปในน้ำและหันหลังยืนพิงขอบสระข้างๆ เธอ ท่าทางดูเหมือนหวนคิดถึงเรื่องราวในอดีต

"ใช่แล้วละ คุณสวยมาตั้งแต่เด็ก เปล่งประกายมากอย่างกับนางฟ้านางสวรรค์ หมาวัดอย่างผมคงได้แต่มองเท่าแหละ"

ขนิษฐาถึงกับเขินอาย

เธอหันไปมองที่ชายหนุ่มติ่งหูของเธอแดงเล็กน้อย "คุณชอบฉันจริงๆ เหรอ? "

"ก็นะ" แทนไทกล่าว "ตอนนั้นคุณสวยและมีชีวิตชีวามาก ยิ่งตอนหัวเราะทำให้โลกมันสว่างไสวมากเลยละ ขอแค่คุณสั่งอะไรมา ใครๆ ก็พร้อมยอมทำแบบถวายหัวแน่…ผมเคยคุยกับคุณด้วย ไม่รู้ว่าคุณจำได้ไหม”

ขนิษฐาส่ายหน้า “ฉันจำได้แต่ผู้ชายหล่อๆ เท่านั้น ตอนนั้นนายไม่หล่อ ฉันจะจำได้ยังไง”

ชายหนุ่มพยักหน้า “ผมรู้อยู่แล้ว”

แทนไทกลั้นยิ้มมองหญิงสาวแล้วถามเธอว่า “วันนี้คุณอยากมีเซ็กส์ไหม”

หญิงสาวกลอกตา “วันนี้ขอคิดดูก่อน” แต่หญิงสาวเกิดนึกสงสัยจึงเอ่ยถามออกมา “ในเมื่อคุณชอบฉัน ทำไมถึงทำท่าทางเย็นชาไม่สนใจในวันแรกที่เจอกันละ”

ชายหนุ่มตอบเสียงต่ำ “ถ้าผมไม่ชอบคุณ ผมคงจะไม่มาถ่ายรูปคุณหรอก”

“คุณตั้งใจมาหาฉัน? ...คุณไม่ได้มาเพื่อเงินหรอกเหรอ ” ยังมีบางอย่างที่เธอไม่เข้าใจ "แล้วถ้าคุณชอบฉัน ทำไมไม่มาหาฉันให้เร็วกว่านี้ ตอนนี้คุณหล่อมาก และไอ้นั่นของคุณก็ใหญ่ ฉันไม่มีทางปฏิเสธคุณแน่นอน”

ก่อนที่ชายหนุ่มจะตอบหญิงสาวก็โวยวายตีน้ำอาละวาดและพูดอย่างโมโห “ฉันรู้แล้ว เรื่องมันผ่านมานานมากแล้วตั้งแต่สมัยมัธยม ตอนนี้คุณคงไม่ได้ชอบฉันแล้วสินะ”

ในตอนนั้นพวกเขายังอายุแค่สิบเจ็ดหรือสิบแปด แต่ตอนนี้พวกเขาทั้งคู่อายุยี่สิบสี่ปีแล้ว ผ่านมาหกปี แม้ว่าแต่ก่อนแทนไทจะแอบชอบเธอแต่ตอนนี้เขาคงไม่ได้ชอบเธอแล้ว ไม่มีใครที่จะแอบรักนานตั้งหกปีหรอกใช่ไหม?

ขนิษฐาเข้าใจ "ความรักในวัยเรียนของคุณคงจะหมดไปแล้วสินะ คุณเลยไม่มาหาฉันหลังจากที่กลายเป็นหนุ่มรูปหล่อ คราวนี้เป็นเรื่องบังเอิญที่ฉันได้พบคุณ ความสวยในวัยมัธยมของฉันไม่สามารถรั้งจิตใจของคุณเอาไว้ได้สินะ”

แทนไทมองเธออย่างเงียบๆ ด้วยสายตาที่ขนิษฐาไม่เข้าใจ

เขาเองก็อยากบอกเธอเหมือนกันว่าเขาไม่เคยลืมเธอเลยในตลอดหลายปีที่ผ่านมา เพียงแต่บอกไปหญิงสาวก็คงไม่เชื่อ

เพราะฉะนั้นอย่าพูดถึงเลยจะดีกว่า

มีไวน์แดงราคาแพงๆ อยู่ข้างสระน้ำ แทนไทลุกขึ้นและดันตัวขึ้นมาริมขอบสระ เขารินไวน์ใส่แก้วให้ตัวเองแล้วดื่มมันจนหมด

ขนิษฐายังคงตามตอแยขอคำตอบจากเขา “ทำไมคุณไม่ตอบ ฉันพูดถูกใช่ไหม? ”

แทนไทใช้แขนโอบรอบตัวหญิงสาวขึ้นมา ส่งไวน์แดงรสกลมกล่อมให้เธอจิบ "ตอนนี้…ผมอยากเอาคุณมาก" เขากระซิบเสียงต่ำ แขนของชายหนุ่มกระชับรอบเอวของเธอ

“หืม” หญิงสาวนำแก้วไวน์ของเขามารินเครื่องดื่มด้วยตัวเธอเอง “ตอนแรก แสแสร้งทำเป็นเย็นชากับฉัน บอกให้ฉันเคารพตัวเอง”

พอคิดไปคิดมาก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นฝ่ายเสียเปรียบ “ฉันจ่ายเงินให้คุณตอนนอนกับฉัน แต่คุณแอบมีความสุขในใจใช่ไหม”

ขนิษฐาโมโหเทไวน์แดงอันล้ำค่าลงบนกระดูกไหปลาร้าของชายหนุ่ม เฝ้ามองมันไหลลงมาผ่านหน้าอกและกล้ามเนื้อหน้าท้องของเขา ยื่นลิ้นเล็กๆ ออกมาแล้วไล่เลียมันตามรอยทางที่ไวน์ไหลผ่าน

"ยังจะกล้าเย็นชาใส่เทพธิดาในวัยเด็กอีกหรือเปล่า"

แทนไทมองลงไปที่รอยคราบไวน์สีแดงและหญิงสาวที่นอนซบอกใช้ลิ้นเลียคราบไว้ตรงสะดือเขาอยู่ ดวงตาของมีแววขอตัณหา ทันใดนั้นเขาก็อุ้มเธอขึ้นและเดินไปยังเก้าอี้ริมสระ

เขาสอดมื้อเข้าไปในกางเกงว่ายน้ำของเธอ สัมผัสส่วนลับที่กำลังเปียก ดวงตาของเขามืดลง และความปรารถนาของเขาก็ประทุขึ้น และพูดช้าๆ ว่า "คุณพาหมาป่าเข้ามาในห้อง ตอนนี้สายเกินไปแล้วที่จะเสียใจ"

"เดี๋ยวก่อน!” ขนิษฐารั้งเขาเอาไว้ “ฉันไม่เสียใจที่จะมีเซ็กซ์กับคุณแน่นอน แต่ในฐานะลูกผู้ชายคุณต้องทำตามสัญญาใช่ไหม? ”

แทนไทอ้าปากค้างถามว่า "คุณหมายความว่ายังไง" หญิงสาวผลักเขาออกไป แล้วพูดว่า "คุณลืมหรือเปล่า เมื่อวานคุณสัญญาว่าจะทำตามคำขอของฉัน"

ชายหนุ่มตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ "ผมไม่ลืม"

"งั้นก็มากับฉัน"

ขนิษฐายิ้มอย่างอ่อนโยน จากนั้นใช้ผ้าผูกตาของชายหนุ่ม แล้วจูงเขาไปยังห้องที่เธอเตรียมเอาไว้…

เขาถูกผลักลงบนเตียงสปริงที่เด้งมากเป็นพิเศษ และข้อมือทั้งสองถูกสวมด้วยกุญแจมือเย็นยะเยือก

“แทนไท ....คุณถูกจับแล้ว” ขนิษฐากระซิบที่ริมหูของชายหนุ่มแล้วเป่าลมเบาๆ สร้างความรู้สึกเสียวสะท้านจนขนลุกเกรียวให้แก่เขา...