12
มื้อค่ำที่บ้านหญิง
"มายืนทำอะไรตรงนี้คนเดียว"
เสียงถามมาพร้อมร่างสูงกำยำของผู้กองคณาธิปที่เดินเข้ามาในประตูรั้วทางเข้า พอเห็นว่าเป็นเขาฉันถึงได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ตอนแรกนึกว่าจะเป็นคนอื่นที่ฉันไม่น่าไว้ใจ
"ผู้กอง...ตกใจหมดเลย ทำไมมาเงียบ ๆ คะ เดินมาจากบ้านเลยเหรอ"ฉันไม่ได้ตอบคำถามของเขาแต่ถามเขากลับในสิ่งที่ตัวเองรู้สึกสงสัย
"จากบ้านมาเกือบห้ากิโล ให้เดินมาเองพี่คงเดินไม่ไหว เริ่มแก่แล้วขาแข้งก็ไม่ค่อยดี ยังเด็กแบบเราค่อยว่าไปอย่าง"
"ผู้กองท่าทางแข็งแรงจะตาย เป็นถึงทหารเดินห้ากิโลคงชิล ๆ "
"ไม่ชิลนะ ไกลขนาดนี้เหนื่อยขาลากได้เหมือนกัน"
"แล้วขับรถมาเหรอคะ รถอยู่ไหนล่ะคะ"ฉันถามและเดินไปที่ทางเข้า ชะเง้อหน้ามองซ้ายมองขวาหารถของเขาแต่ก็ไม่มี
"พอดีขับมาใกล้ถึงแล้วเจอคนรู้จักรถน้ำมันหมดพี่ก็เลยเอารถให้เขายืมไปซื้อน้ำมัน อีกหน่อยเขาคงขับกลับมาคืน"
"อ๋อ ค่ะ ถ้างั้นรีบเข้าไปข้า
