แพรไหมขอตัวกลับมาพักผ่อนบนห้องพักของตัวเอง พอมาถึงห้องหญิงสาวก็ล้มตัวลงนอนหลับสนิทจนไม่รู้ว่ากำลังมีผู้คนบุกรุกย่างกายเข้ามาในห้อง แต่เสียงดั่งทรงอำนาจก็โหวกแหวกสั่งการสาวใช้ให้นำข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นผ้าแพรอาภรณ์ เครื่องประดับล้ำค่ามากมายเข้ามาให้หญิงสาว จนทำให้คนหลับสนิทอย่างแพรไหมสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาด้วยความงุนงง สาวเจ้าขยี้ตามองดูผู้บุกรุก เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นใครกัน
“ท่านชีคเข้ามาทำไมคะ แล้วขนอะไรมาเยอะแยะ? ”
“เห็นอยู่ว่าอะไรยังจะมาถามเราอีก มีตาก็หัดมองสังเกตเอาบ้างสิ” ชายหนุ่มเอ่ยยั่ว
“เอ๊ะ! ท่านชีคนิ พูดจายียวนเกินไปแล้วนะ คนเขาถามดีๆ ยังจะมาเล่นคำอีก”
“จ้า ตอบก็ได้ เราอยากเห็นเธอใส่ชุดอาหรับประจำชาติเราบ้าง เราเลยให้สาวใช้ขนเข้ามาให้ อีกอย่างเรากลัวเธอจะเหงาเลยหาสาวใช้มาค่อยอยู่เป็นเพื่อนคุย คอยรับใช้ยามต้องการ” ชีควาคิมกวักมือเรียกยาน
