พ่ายรักคนเถื่อน

ลาสเวกัส ประเทศสหรัฐอเมริกาส ลาสเวกัสเมืองแห่งคนบาปเมืองที่ไม่เคยหลับใหลแสงไฟระยิบระยับไปทั่วทุกมุมผู้คนมากมายต่างเดินเที่ยวกันให้ควัก ลาสเวกัสขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองคนบาปก็เพราะว่าทั่วทุกสาระทิศจะมีกาสิโนมากมายก่อตั้งขึ้นเหมือนกับดอกเห็ด ทั้งใหญ่น้อยเล็กตามที่มีเงินใช้ในการก่อตั้งเช่นเดียวกับกาสิโนของ มอร์แกน แบรนด์ดอน ที่ตั้งสูงตระหง่านอยู่ใจกลางเมืองม มอร์แกน แบรนด์ดอน หนุ่มใหญ่สัญชาติอเมริกันแท้อายุสามสิบห้าปีเขามีใบหน้าคมเข้มที่หล่อเหลานัยน์ตาสีดำขลับของเขานั้นสะกดผู้หญิงหลายคนมานักต่อนักแล้ว ส่วนสูงหนึ่งร้อยเก้าสิบเซนติเมต บวกด้วยร่างสมส่วนที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้ามและซิกแพคเรียงตัวสวยทำให้เขาสมบูรณ์แบบจนผู้หญิงว่าครึ่งค่อนโลกต้องการที่จะครอบครอง นอกจากหน้าตาที่เป็นใบเบิกทางชั้นดีแล้วเขายังมีฐานะที่ใครต่อใครหลายคนต่างอิจฉารวยติดท็อปทรีในทวีปยุโรป มอร์แกนบริหารกาสิโน สายการบิน และห้างแบรนด์ดอนต่อจากบิดาที่ตอนนี้สละตำแหน่งให้เขาเพื่อที่จะไปใช้ชีวิตบั้นปลายกับมารดาที่ประเทศเดนมาร์ก ตึกสูงตระหง่านเฉียดฟ้าในยามค่ำคืนผู้คนมากมายเดินเพ่นพ่านไปตาท้องถนนในเมืองคนบาปแห่งนี้นักเสี่ยงโชคมากมายที่พกพาดวงมายังกาสิโนแบรนด์ดอนต่างทยอยกันเข้ามาอย่างไม่ขาดสายเหล่าผีพนันมองไพ่ที่อยู่ในมือพาลหงุดหงิดที่จะต้องเสียชิปจำนวนมหาศาลให้กับเจ้ามือแต่แค่นี้ยังไม่เป็นที่พอใจเมื่อเหล่าพวกผีพนันต่างต้องการที่จะถอนทุนคืนแม้ว่าตอนนี้ชิปที่เหลืออยู่ตรงหน้าจะร่อยหรอเต็มทีแล้วก็ตาม มอร์แกน มองเหล่าผีนักพนันผ่านหน้าจอโทรทัศน์ใหญ่ยักษ์ในห้องทำงานชั้นบนสุดในมือซ้ายของเข้าถือแก้วเหล้าบรั่นดีสีเข้มโดยที่นิ้วมือคีบบุหรี่ยี่ห้อดังริมฝีปากหนาเผยอ้าพ่นควันสีขาวออกมานัยน์ตาสีดำขลับจ้องไปที่หน้าจอโทรทัศน์อย่างไม่ลดละมือหน้าที่หยาบกร้านอีกข้างขยุ้มผมสีบลอนทองของเลขาสาวที่ตอนนี้เธอกำลังละเลงดูดเลียเจ้าโลกขนาดยักษ์ของเขาอย่างเมามัน "อู๊ว"เสียงครางดังขึ้นในลำคอหนาเมื่อปลายลิ้นเล็กหยอกล้อกับปลายหัวบานริมฝีปากที่เคลือบไปด้วยลิปสติกสีแดงอ้าออกกว้างก่อนจะก้มลงไปครอบครองเจ้าโลกใหญ่ยักษ์ที่อยู่ตรงหน้า ศีรษะขยับขึ้นลงตามจังหวะปลายลิ้นตวัดเลียลำแกร่งที่มีเม็ดมุกฝักฝังอยู่ด้านในมือเรียวขยับขึ้นลงเป็นการช่วยเพราะปากของเธอนั้นอมเจ้าโลกของเขาได้เพียงแค่ครึ่งเดียวลูกบอลสองลูกหดเกร็งเพราะความเสียว อ๊อก ๆ อ๊อก ๆ เธออมปลายหัวบานจนลึกถึงลำคอจนทำให้เวลาขยับเกิดเสียงที่หน้าพิสมัยดังขึ้นนิ้วที่ปลายเล็บเคลือบไปด้วยสีแดงขยับเข้าออกในร่องสวาทของตัวเองจนทำให้น้ำเมือกขับไหลลงอาบนิ้วเรียว กายหน้าเกร็งไปทั่วทั้งร่างเมื่อเลขาสุดแซ่บของเขามอบความเสียวให้อย่างซาบซ่านแผ่นหลังกำยำพิงไปกับผนังเก้าอี้ลมหายใจเปล่งออกมาอย่างเหนื่อยหอบลำคอแกร่งแห้งผากจนต้องจิบน้ำบรั่นดีสีเข้มในแก้วมือแกร่งที่ถือรีโมทกดออกจากหน้าจอที่กำลังฉายภายทุกทั่วสารทิศภายในกาสิโนของตัวเองนิ้วหยาบกร้านกดเข้าช่องธรรมดาที่ส่งมาจากดาวเทียมก่อนที่จะกดเลื่อนไปมาเมื่อไม่เจอช่องที่ถูกใจ แต่แล้วพลันก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเลื่อนมาเจอช่องการเดินแฟชั่นโชว์ที่ตอนนี้กำลังมีผู้หญิงมากมายกำลังเดินไปตามเวที สายตาคมจอดจ้องไปที่ผู้หญิงหน้าเอเชียเพียงคนเดียวที่เดินปิดท้ายการแสดง ร่างอวบอิ่มเต็มไปด้วยส่วนเว้าส่วนโค้งเนินอกที่โผล่พ้นออกมาจากชุดราตรีสีแดงที่ตัดกับผิวขาวนวลของเธอนั้นทำให้เจ้าโลกของเขาเกร็งขึ้นมากกว่าเดิม ปลายหัวบานกระตุกจนเลขาสาวที่กำลังอมมันอยู่สัมผัสได้ใบหน้าหวานปนเซ็กซี่ที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบนใบหน้าของเธอนั้นทำให้มอร์แกนละสายตาจากเธอไม่ได้เลยร่างบางที่อยู่ในชุดราตรีสีแดงแบบเกาะอกปลายกระโปรงผ่าข้างถึงโคนขาขาวเดินอย่างตามจังหวะไปตามเวทีอย่างมืออาชีพทุกก้าวย่างของหญิงสาวนั้นใจของมอร์แกนกระตุกผิดจังหวะอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนโคนขาที่โผล่ออกมาทำให้อารมณ์ปรารถนาของเขาเพิ่มขึ้น ๆ จนในที่สุด ปรี๊ด น้ำกามสีขาวขุ่นจำนวนมากไหลพุ่งออกจากเจ้าโลกเข้าไปในปากของแม่เลขาสาวที่นั่งอยู่ตรงกลางหว่างขาแม่เลขาสาวผมบลอนกลืนกินอย่างไม่นึกรังเกียจลิ้นเรียวเล็กกวาดเลียน้ำที่ตกค้างจนใสสะอาดไม่วายตบท้ายโดยการจูบตรงปลายหัวบานหยักหนักๆ หนึ่งที "เลอร์เรียให้แม็กสืบประวัติผู้หญิงคนที่ยืนในทีวีให้ฉันหน่อย"มอร์แก่นออกคำสั่งกับเลขาคนสวยตาของเขายังจอดจ้องอยู่ที่ร่างบางที่ยืนอยู่ในทีวีอย่างไม่วางตาภาพที่เธอกำลังยืนยิ้มให้กับเหล่านักข่าวที่กำลังยืนถ่ายรูปปากกระจับที่เคลือบไปด้วยลิปสติกสีแดงเลือดนกฉีกยิ้มกว้างออกมาอย่างหน้าหลงใหล "ได้ค่ะบอส"เลอร์เรียมองไปที่ผู้หญิงในทีวีก่อนที่เธอจะใช้สายตาจดจำรายละเอียดทั้งหมดของหญิงสาวผู้นั้นใส่สมองอัจฉริยะของตนเองเพื่อนำไปออกคำสั่งกับมือขวาของผู้เป็นนาย "มาทำหน้าที่ของเธอต่อได้แล้ว"ถุงยางขนาดไซซ์พิเศษที่วางอยู่บนโต๊ะถูกนำมาใช้ก่อนที่แม่เลขาสาวจะรู้หน้าที่ของตัวเองนับต่อจากนี้ เสียงร้องครางระงมถูกเปล่งออกมาจากปากของเรียวบางอย่างเลอร์เรียที่ตอนนี้กำลังแอ่นสะโพกให้ผู้เป็นนายกระแทกเจ้าโลกอันใหญ่ยักษ์ที่มีความพิเศษด้วยการฝังมุกห้าเม็ดเข้าในรูสวาทของตัวเธอร่างสาวไซซ์ยุโรปของเลอร์เรียสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกของผู้เป็นนาย มือบางเคล้นคลึงเต้านมของตัวเองเพื่อเพิ่มความเสียวซ่านขึ้นไปอีกขาเรียวอ้าออกกว้างเพื่อให้ผู้อยู่ด้านบนกระแทกได้ถนัดร่างที่นอนหงายอ้าขาให้มอร์แกนกระแทกอยู่บนโต๊ะทำงาน เสียงครางและท่าทียั่วยวนของเธอไม่ได้ทำให้เขาพิศวาสเลยแม้แต่น้อยแต่กลับกันกับผู้หญิงที่เขาเห็นเธอผ่านทีวีเมื่อสักครู่แค่เพียงเนินอกอวบอิ่มกับโคนขาเรียวสวยที่โผล่ออกมาก็ทำให้เขาอารมณ์พุ่งกระฉูดได้อย่างง่ายดายภาพของผู้หญิงคนนั้นซ้อนทับกับใบหน้าของแม่เลขาสาวอย่างเลอร์เรียทำให้มอร์แกนถึงกับตาพร่าเอวสอบโหมกระแทกอย่างไม่หยุดยั้งมือหยาบกร้านบีบเต้าอวบของเลอร์เรียอย่างรุนแรงจนแรงบีบทำให้เต้านมโผล่ออกมาตามง่ามนิ้วมุกห้าเม็ดที่ถูกฝังอยู่ในเจ้าโลกทำหน้าที่ครูดไปตามร่องของเธอยามเมื่อขยับเข้าออกความใหญ่โตมันไม่ได้ทำให้เลอร์เรียชินกับเจ้าโลกของผู้เป็นนายเลยสักครั้งอีกครั้งนี้มันรุนแรงมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาครั้งที่ผ่านมาร่างของเลอรืเรียสั่นสะท้านเมื่อความใหญ่โตกระแทกเข้าให้ปลายหัวบานกระแทกเข้ากับผนังมดลูกจนเธอจุกไปทั่วท้องน้อยแรงตอดรัดจากร่องสวาทของเลอร์เรียบ่งบอกได้ว่าเธอกำลังจะเสร็จในอีกไม่ช้าซึ่งมอร์แกนเองก็เช่นกันเมื่อตัวเองใกล้จะถึงจุดหมายร่างหน้าสะบัดเอวพลิ้วไหวโหมกระแทกเข้าใส่อย่างไม่หยุดยั้งจนข้าวของที่อยู่บนโต๊ะถึงกับหล่นกระจายบนพื้น โต๊ะทำงานตัวหนาซึ่งทำมาจากไม้ชั้นดีสั่นคลอนไปตามแรงโยก "หึ"ลำคอหนาส่งเสียงร้องชายตามองร่างของหญิงสาวที่นอนหมดสภาพบนโต๊ะทำงานมวลน้ำรักสีขุ่นไหลวนอยู่ในถุงยางชั้นดีที่ตอนนี้ถูกถอดทิ้งเอาไว้ในถังขยะหลังจากที่เขาเสร็จสม "บะ..บอส"เลอร์เรียพูดด้วยน้ำเสียงที่ไร้เรี่ยวแรงขาเรียวสั่นผับแทบจะก้าวลงจากโต๊ะไม่ได้แต่เธอรู้หน้าที่ของตัวเองดีไม่ว่าร่างกายของเธอจะอ่อนล้ามากแค่ไหนหลังจากที่ผู้เป็นนายเสร็จกิจเธอก็ต้องรีบออกไปจากห้องนี้ทันที "เก็บกวาดทุกอย่างให้เรียบร้อยก่อนที่จะออกไป"น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยสั่งอย่างเผด็จการเขามองร่างที่ไร้เรี่ยวแรงของเลขาสาวที่กำลังปีนลงจากโต๊ะเสื้อผ้าที่หลุดหลุ่ยไม่เข้าที่เข้าทางของเลอร์เรียมันชั่งดูน่าสมเพชในสายตาของมอร์แกนยิ่งนัก ร่างบางปีนลงจากโต๊ะทำงานตัวใหญ่อย่างสำเร็จขาวเรียวสั่นผับเมื่อย่างก้าวเดินท้องน้อยของเธอยังจุกไม่หายแต่ก็ต้องทำตามคำสั่งก้มเก็บแฟ้มเอกสารทั้งหมดก่อนที่จะจัดเรียงเอาไว้ดังเดิม "เลอร์เรียขอตัวกลับก่อนนะคะบอส" "อย่าลืมเรื่องที่ฉันสั่ง"น้ำเสียงเรียบย้ำเตือนกับเลขาสาวเลอร์เรียพยักหน้าก่อนที่จะเดินกุมท้องตัวงอเดินจากห้องไปด้วยเรียวขาที่ยังสั่นไม่หาย มอร์แกนมองตามหลังของเลขาคนเก่งของตัวเองก่อนที่เขาจะหันมาจัดการกับมังกรยักษ์ที่ยังไม่สงบมือเกร่งชักรูดหนังหุ้มขึ้นลงตามแรงปรารถนาที่ยังคงเหลือห้วงความคิดในหัวสมองของเขามีเพียงหญิงสาวที่เขาเห็นผ่านตาในเมื่อครู่ 'อย่าให้พ่อรู้นะว่าเป็นใครจะจับมาล่อให้ฟ้าเหลืองเลย'มอร์แกนคิดพลางสาวเจ้าโลกของตัวเองต่อ