“ท่านประธานจะไปสาขาไหนก่อนครับ” ชายมีอายุที่ทำหน้าที่เป็นคนขับรถเอ่ยถาม
“วันนี้ผมจะขับไปเอง”
“ครับ”
คนตัวเล็กยืนนิ่งเงียบ สายตามองต่ำเหมือนไม่ได้สนใจเหตุกาณ์ตรงหน้า
“คุณเลขา ต้องให้ผมลงเปิดประตูให้ด้วยมั้ย?” เสียงชายหนุ่มในชุดสูทลดกระจกตะโกนออกมาถาม
เธอไม่ได้ตอบ แต่ก็ยอมที่จะเปิดประตูขึ้นไปนั่งข้างๆคนขับแต่โดยดี ตลอดทางที่นั่งรถมา เธอไม่ยอมคุยหรือถามอะไรเขาเลยทั้งที่ปกติก็เรียกได้ว่าเป็นเด็กชั่งถามคนหนึ่ง
“เงียบทำไม ไม่ถามเหรอว่าจะพาไปที่ไหน”
“ไม่ค่ะ”
“บริษัทมีสาขาย่อยหรือเครือข่ายทั้งหมดมากกว่า 10 บริษัท และคู่สัญญา”
“อันไม่อยากรู้” เขายังพูดไม่ทันจับเสียงเล็กก็พูดแทรกขัดเสียก่อน
“ถ้าคุณไม่รู้แล้วเวลาไปดูงานจะบันทึกได้ยังไง เวลาประชุมคุณจะรู้เหรอว่าที่ไหนมีจุดอ่อนตรงไหน แล้วต้องมีแนวทางแก้ไขพัฒนายังไง” เสียงดุ
“แล้วบอสรู้มั้ยคะ ว่าสาขาใหญ่มีจุดอ่อนตรงไหน” เสียงเรียบ
“อะไร?
