หมายหัว
1604 คำ
“อ่าว คุณปีโป้ น้องเจสไปไหนแล้วล่ะ ผมว่าจะแนะนำให้รู้จักคุณภูผาสักหน่อย...เผื่อได้เป็นนางเอกโฆษณาให้กับเครือของเขา...”
คุณก้องภพ พาภูผาเดินเข้ามาหาปีโป้เมื่อมองหาเจสกิก้าไม่เจอ เพราะอยากแนะนำให้รู้จักกัน เมื่อเขาอุตส่าจ่ายเงินจ้างเจสสิก้าเพื่อมาเป็นทั้งนางเอกและก็นางแบบให้กับผลิตภัณฑ์ใหม่ของเขา ก่อนประโยคสุดท้ายจะก้มลงไปกระซิบกับปีโป้ ซึ่งทำเอาปีโป้ถึงกับตาโต
“เอ่อ น้องเจสเดินไปเข้าห้องน้ำน่ะค่ะ...ดิฉันปีโป้ เป็นผู้จัดการของเจสสิก้าค่ะ”
“ผมภูผา ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
เจสสิก้ายื่นมือไปตรงหน้าเพื่อทำความรู้จักกับภูผา ซึ่งภูผาเองก็ยื่นมือออกมาจับพร้อมกับยิ้มอบอุ่นส่งมาให้ ทำเอาปีโป้ถึงกับหัวใจสั่นไหว
ถึงว่า นางในฮาเร็มพวกนั้นถึงตกลงไปในหลุมสวาทของเขา จะให้เจอน้องเจสไม่ได้เด็ดขาด!
ปีโป้คิดขึ้นเมื่อปะทะกับเสน่ห์อันล้นเหลือของภูผา
“งั้นเดี๋ยวเราไปทางนั้นดีกว่านะครับ”
คุณก้องภพบอกขึ้น เมื่อมองไปเห็นพวกนักธุรกิจกลุ่มใหญ่ และพอทั้งสองเดินออกไปปีโป้ที่กลั้นหายใจรีบหายใจเอาลมเข้าปอด เธอล่ะกลัวเหลือเกินว่าเจสสิก้าจะเดินกลับมา
ส่วนเจสสิก้า ตอนนี้เธอรู้สึกเหนื่อยเลยอยากกลับ แต่ด้วยพึ่งมาได้ไม่นานเธอเลยเดินออกไปสูดอากาศนอกงานแทน และพอเดินไปเจอผู้คน พวกเขาก็ต่างตกใจและประหลาดใจ พากันมาขอถ่ายรูปจนเธอต้องเดินหลบมาอยู่ตรงที่ไม่มีคนแทน
“ว่าไงคะ?”
เจสสิก้ายกโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ เมื่อรู้สึกถึงแรงสั่นของมัน
“ทำอะไรอยู่ ทำไมรับสายได้ล่ะ ไหนว่าออกงาน”
เป็น เพทาย พระเอกหนุ่มสุดหล่อที่โทรเข้ามา
“ก็...พอดีเดินออกมาข้างนอกแล้วพี่เพทายโทรมาพอดี ว่าแต่มีอะไรคะโทรมาตอนดึกแบบนี้”
“ก็แค่คิดถึง พรุ่งนี้เห็นว่ายกเลิกงานหมดเลยเหรอ? ไม่ได้มีปัญหาอะไรใช่ไหม?”
เพทายถามขึ้นอย่างเป็นห่วง เพราะเขาพึ่งได้ยินจากผู้จัดการของเขาว่าผู้จัดการของเธอโทรมาขอยกเลิกงานของพรุ่งนี้จากเจ้าของงานทั้งหมด เลยอดที่จะเป็นห่วงไม่ได้
“แลกกับการมางานนี้น่ะค่ะ”
“เหรอ?...ไม่สนุกรึไงออกมานอกงานแบบนั้น”
“ก็แค่เหนื่อยๆน่ะค่ะ”
“พรุ่งนี้ถ้าว่าง เดี๋ยวพี่ไปรับออกมาทานข้าวดีไหม?”
“ไม่ล่ะค่ะ เจสไม่อยากเป็นข่าว อีกอย่าง กลัวแฟนคลับผู้คลั่งรักที่เพทายมาดักที่หน้าคอนโดด้วย”
“บ้าจริง มีแบบนั้นที่ไหน งั้นแค่นี้แหละพี่ไม่กวนแล้ว”
พอได้รู้แล้วว่าเจสสิก้าไม่ได้มีปัญหาอะไร เพทายก็เลยหมดห่วง ก่อนจะวางสาย เมื่อเขาเองก็พึ่งกลับจากทำงาน
ส่วนเจสสิก้า เธอเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ในสวนที่เงียบและมืดเพื่อหลบสายตาผู้คน ก่อนจะคิดไปถึงคนที่พึ่งวางสายไป
เพทายเป็นคนในวงการบันเทิงคนแรกที่เธอรู้จักจนกระทั่งสนิทสนมด้วย เขาทั้งหล่อ ทั้งน่ารักและน่าเข้าหา แต่เธอกลับไม่เคยคิดเกินเลยกับเขาเลยสักครั้งเพราะไม่อยากเสียเขาไป ทั้งๆที่เธอรู้ทั้งรู้ว่าพระเอกหนุ่มคิดยังไงกับตัวเอง เพทายเคยแม้กระทั่งสารภาพรักและขอเธอเป็นแฟน แต่เจสสิก้าปฏิเสธไปเพราะเธอยังไม่พร้อมมีใครหรือคิดเรื่องอะไรนอกจากเรื่องงาน และเขาก็เข้าใจแต่เขาก็ไม่ได้ตัดสัมพันธ์เมื่อยังคอยมองดูเธออยู่ตลอด เพทายนั้นหวังเพียงสักวันที่เจสสิก้าพร้อมที่จะเปิดใจมีใครสักคนในหัวใจ และเขาจะขอสมัครเป็นคนนั้น
‘อยู่ไหน เข้ามาในงานได้แล้วค่ะ’
ปีโป้ที่เห็นว่าเจสสิก้าหายออกมานานแล้วส่งข้อความมาตาม ทำเอาเจสสิก้าที่กำลังเพลิดเพลินกับอากาศเย็นสบายถึงกับต้องตัดใจแล้วเดินกลับเข้าไปในงาน
พลั๊ก!
“เอ่อ ขอโทษ...”
“.................”
พอกำลังจะเดินเข้าไปในงาน เจสสิก้าดันชนเข้ากับคนที่พึ่งเดินออกมา เธอเงยหน้าขึ้นไปมองเพื่อจะเอ่ยขอโทษแต่พอเห็นว่าเป็นใครสีหน้าของเธอถึงกับเปลี่ยนแล้วเดินกลับเข้าไปในงานโดยที่ยังพูดไม่จบด้วยซ้ำ
ส่วนภูผา ที่ถูกชนไม่ใช่เพียงร่างกายแต่เธอชนเข้ากับหัวใจของเขาอย่างจังกว่าจะตั้งสติได้เธอก็เดินลับหายไปแล้ว
“นายครับ รถมารอแล้วครับ”
สองขาที่กำลังจะเดินกลับเข้าไปในงานถึงกับหยุดลงเมื่อได้ยินเสียงของกวินทร์ เลขาของเขา
“มีอะไรรึเปล่าครับ?”
กวินทร์ถามขึ้นอย่างนึกแปลกใจที่ภูผากำลังจะเดินกลับเข้างาน
“นายนี่มัน...ไหนรถอยู่ไหน”
“นั่นไงครับ...”
และภูผาก็ตัดสินใจเดินไปที่รถ เมื่อเขาต้องไปทำงานด่วนเพราะนักลงทุนรายใหญ่ดันมานัดประชุมกับเขาเอาตอนนี้ แต่ก็ไม่วายหันไปมองทางที่สาวสวยเดินจากไป
“น้องเจส! ไปไหนมาคะ พี่นึกว่าหนีกลับไปแล้ว”
“ก็แค่ไปสูดอากาศ แล้จะกลับรึยังคะ?”
“อีกแปปนึงนะคะ เขาอุตส่าจ้างมาตั้งแพง แล้วรู้ไหมคะเมื่อกี้ใครมา”
“ใครเหรอ? เจสรู้จักรึเปล่า?”
“รู้จักสดๆร้อนๆเลยค่ะ ก็คุณภูผาน่ะสิคะ คุณก้องภพพามาเพื่อให้รู้จักน้องเจส พี่นี่แทบภาวนาอ้อนวอนขอให้น้องเจสอย่าเดินกลับเข้ามา ถ้าเกิดเขาเจอน้องเจส พี่แน่ใจว่าเขาต้องอยากได้ร้องเจสแน่นอน”
ปีโป้เล่าออกมาอย่างรู้สึกโล่งใจก่อนจะสอดส่ายสายตามองหาภูผาเพราะกลัวว่าเขาจะเดินกลับมาทางนี้
“อะไรจะขนาดนั้นคะ คนเราไม่ได้ถูกใจกันง่ายๆ อีกอย่างถึงเขาอยากได้เจสก็ไม่เอาหรอกค่ะ แค่มองยังขนลุกเลย”
“ก็ดีค่ะ เพราะถ้าเกิดเรื่องขึ้นมาจริงๆ พี่ต้องเสียนักแสดง...”
“ตัวเงินตัวทองเลยใช่ไหมคะ”
“น้องเจสอ่ะ!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า หรือไม่จริง เจสน่ะตัวเงินตัวทองของพี่ปีโป้เลยนี่”
“ก็ใช่...บ้าจริง พูดความจริงออกมาได้”
ปีโป้ถึงกับเขินอาย เมื่อที่เจสสิก้าพูดนั้นคือเรื่องจริงที่เธอปฏิเสธไม่ได้ แต่เธอก็รักและหวังดีกับเจสสิก้าไม่ได้เพียงแค่ต้องการตักตวงอะไร เพราะเท่าที่ได้มาก็เยอะแล้ว ตอนนี้เหลือแค่ความหวังดีก็เพียงเท่านั้น
“เจสว่าเรากลับกันได้แล้วล่ะค่ะ ไม่มีอะไรต้องทำอีกแล้วนี่”
“งั้นเดี๋ยวไปลาคุณก้องภพแล้วกลับกันเลยก็ได้ค่ะ พี่ก็ง่วงแล้วเหมือนกัน”
จากนั้นทั้งสองสาวก็เดินไปหาเจ้าของงาน ก่อนจะเอ่ยขอตัวกลับโดยเอาเรื่องงานมาอ้าง ซึ่งคุณก้องภพทั้งขอบคุณทั้งดีใจที่งานวันนี้ถูกจับตามองจากสื่อหลายๆที่เนื่องจากเจสสิก้ามาร่วมงานด้วย
“นายครับ...เอ่อ นาย เป็นอะไรรึเปล่าครับ?”
ขณะที่นั่งประชุมอยู่กับนายทุนรายใหญ่ ภูผาแทบไม่ได้สนใจสิ่งที่อีกฝ่ายพูดเลย เมื่อเขาเอาแต่คิดไปถึงใบหน้าอันไม่พอใจของคนที่เดินชนเขา เขาแน่ใจว่าไม่เคยเจอเธอมาก่อนแท้ๆแต่ทำไมเธอถึงทำท่าไม่พอใจเขาออกมาแบบนั้น
“ว่าไง?”
ภูผาหันไปมองกวินทร์แล้วถามขึ้น ก่อนที่กวินทร์จะขยับเข้ามาใกล้แล้วกระซิบบอก
“เจโรมเขาตกลงที่จะลงทุนกับเราแล้วครับ”
พอได้ยินแบบนั้น ภูผาถึงกับรีบดึงสติกลับมา เมื่อเงินลงทุนกว่าพันล้านถูกโยนมาให้โดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว
“ผมยินดีมากครับ และเราจะทำเต็มที่ให้คุณได้กำไรสูงสุด”
เขารีบยื่นมือออกไปพร้อมกับยิ้มกว้างส่งไปให้นายทุนที่ทำหน้างงก่อนจะยิ้มออกมา จากนั้นการเจรจาลงทุนก็จบลง
“มีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ? ผมเห็นนายแทบไม่ฟังเจโรมพูดเลย หรือมีเรื่องกวนใจอะไรรึเปล่า?”
พอออกจากห้องประชุมมาแล้ว กวินทร์ถามขึ้นอย่างรู้สึกแปลกใจ
“อื้ม ฉันอยากได้ผู้หญิงคนนึง...แต่ไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร”
“ครับ?...เอ่อ แล้วรู้อะไร...”
“ไม่รู้เลยสักอย่าง แต่ฉันอยากได้”
“อ่าว...”
พูดจบภูผาก็เดินเข้าไปในห้องทำงานอย่างไม่สนใจท่าทางมึนงงของกวินทร์ ส่วนภูผา พอเข้ามาในห้องเขาก็เปิดหาข่าวเกี่ยวกับงานเลี้ยงของคุณก้องภพ ซึ่งมันก็เยอะแยะมากมายไปหมด
“นี่ไง...หึหึ”
พอเปิดมาเจอรูปแรก เขาก็เจอคนที่ต้องการหาทันที เมื่อในนั้นทุกรูปมักมีเธออยู่ด้วย
“เจสสิก้าอย่างนั้นเหรอ?...”
ภูผาจ้องมองคนในรูปที่กำลังยิ้มกว้างอย่างต้องการครอบครอง เธอไม่เหมือนทุกคนที่เขาผ่านๆมา เมื่อเจอกันครั้งแรกเขาก็เหมือนถูกเธอหมายหัวเอาไว้เสียแล้ว ตากลมคู่สวยบ่งบอกความไม่เป็นมิตรทั้งๆที่เขาแน่ใจว่าไม่เคยทำอะไรให้เธอโกรธแค้นหรือเสียใจอย่างแน่นอน
- ผู้เขียน
