ทัณฑ์มายา

นอนกับฉัน

"เป็นอะไรกับหมอมะนาว" ผู้ชายตรงหน้ากำลังถามในสิ่งที่เธอไม่รู้จะตอบยังไง จึงเอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำการบ้านไม่คิดตอบ

"เป็นใบ้เหรอ" เขาจึงถามอีก

"โถ่ ก็แค่เด็กกำพร้า ไอ้เด็กเหลือขอ เมื่อไหร่จะออกไปจากชีวิตแฟนฉัน" มายากำมือแน่น แน่นอนว่าเขารู้อยู่แล้วว่าเธอเป็นใคร และมายาก็รู้ว่าคนตรงหน้าแสนเลวแค่ไหน แต่เขามักจะทำเป็นดีกับเธอต่อหน้าหมอมะนาวซึ่งพอลับหลังเขามักจะหาเรื่องด่าทอเธอตลอด นั่นก็เพราะมายามาแย่งเวลาส่วนตัวของเขา

"โอ้ย! " เขาร้องออกมา มือกุมศีรษะที่ตอนนี้เลือดไหลเป็นทาง จนหมอมะนาวต้องรีบวิ่งมาดู

"เกิดอะไรขึ้นคะวิทย์"

"มันจะฆ่าผมมะนาว แค่ถามสารทุกข์สุขดิบแต่มันกลับไม่พอใจ" เศษแก้วกระจัดกระจายเต็มพื้น และแน่นอนเขาพูดปด หมอมะนาวหันมาที่คนต้นเรื่องทันที

"จริงหรือเปล่ามาย" เธอยังไม่อยากตัดสินว่าใครผิดหรือถูกแต่อยากฟังจากปากเด็กของเธอ แต่มายากลับเงียบแถมยังกำมือแน่น แววตาเเข็งกร้าวจ้องเขม็งไปที่ชายคนนั้น

"ดูหน้ามันสิมะนาว มันจะฆ่าผม" เขาเริ่มโวยวาย

"รอพี่อยู่นี่นะ เดี๋ยวพี่มา" บอกกับคนน้องและพาผู้ชายคนนั้นไปยังโรงพยาบาล ไม่นานก็กลับมาแต่ไม่มีแฟนกลับมาด้วย บ้านพักของหมอหลังนี้อยู่ภายในโรงพยาบาลจึงใช้เวลาเดินทางไม่นานและเธอก็ไม่ลังเลที่จะทิ้งเขาไว้ที่โรงพยาบาลคนเดียวเพื่อรีบกลับมาหาน้องสาวตัวแสบของเธอ

"หลับเหรอ" เข้ามาก็เห็นมายานอนหลับสนิทอยู่บนโซฟา

"ทำเรื่องไว้ขนาดนี้แล้วยังหลับลงอีก" เอ่ยออกมาไม่จริงจังนัก นั่งลงข้างโซฟา ค่อยๆ ปัดผมที่ร่วงลงมาของคนหลับลึก ก้มลงแอบจูบหน้าผากคนน้องอย่างรักใคร่ก่อนจะลุกขึ้นยืนกลับเข้าครัวเตรียมอาหารสำหรับคนสองคน เนี่ยเหรอคนที่บอกว่าจะดูแล สงสัยจะใช้กำลังมากกว่าสมองในการดูแล หากเป็นเช่นนั้นคงไม่ต้องเป็นหมอก็ได้ คนพี่นึกเอ็นดู

"เธอคุยกับใคร" คุณหญิงศศิเอ่ยถามทันทีที่มายาเดินเข้ามาภายในห้อง หล่อนไม่ได้นอนอยู่บนเตียงเหมือนทีเเรก แต่กลับยืนอยู่กลางห้องแทนราวกับรอเธออยู่

"น้องสาวค่ะ"

"อ๋อ ว่างๆ ก็พามาให้ฉันรู้จักสิ"

"ค่ะ" มายาเพียงตอบปัดๆ ไปเท่านั้น ไม่คิดจะพามายุ่งวุ่นวายที่นี่หรือรู้จักใครหน้าไหนทั้งนั้นในที่แห่งนี้

"แล้วเธอมีแฟนหรือเปล่า" ถามในสิ่งที่อยากรู้เพราะหน้าตาอย่างมายาไม่มีแฟนคงแปลก

"ไม่มีค่ะ"

"ทำไม" มายาไม่ตอบได้แต่เงียบ จนคุณผู้หญิงของบ้านนึกขึ้นได้ว่าไม่ใช่เรื่องที่ตนจะต้องรู้

"ตามมาสิ" จึงเอ่ยสั่งแทน มายารีบเดินตาม กลับไปยังห้องนอนของคนเป็นนายอีกรอบ ที่ตอนนี้สะอาดสะอ้านเพราะถูกเก็บกวาดด้วยคำสั่งของมายา

"เธอน่าจะใส่ได้" ยื่นชุดนอนสายเดี่ยวแบบที่คนเป็นนายชอบใส่ให้มายา

"เดี๋ยวฉันใส่ของป้านอมก็ได้ค่ะ" มายาลังเลไม่ยอมรับไว้ ชุดแบบนี้หากใส่ลงบนตัวคงไม่กล้าขยับเดินไปไหนแน่

"ฉันล้อเล่น อ่ะ! ใส่นี่เเล้วกัน" ยื่นเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวยาวให้ลูกน้องแทน สำหรับเธอหากใส่คงปิดหัวเข่าพอดีแต่สำหรับมายาคงถูกดึงรั้งขึ้นไปจนเกือบจะเห็นขาอ่อนเพราะหล่อนสูงกว่าเธอมาก เดินไปอีกฝั่งของห้องก่อนจะเปิดลิ้นชักและยื่นบางอย่างให้ลูกน้อง

"ส่วนนี่ก็ชุดชั้นใน เป็นของใหม่"

"แค่กางเกงในก็พอค่ะ เสื้อชั้นในคงหลวม" พูดหน้าตายก่อนจะรับมาแล้วเดินออกไปจากห้องทิ้งให้คนเป็นนายยืนหน้าแดงแป้ดด้วยความอาย นึกถึงภาพที่มายาชอบจ้องหน้าอกเธอไม่วางตาก็เขินขึ้นมายิ่งคำพูดนั่นอีก มันยิ่งตอกย้ำว่ามายารู้ขนาดหน้าอกเธอดีแต่จะไม่ให้รู้ได้อย่างไรเพราะหล่อนเคยทั้งจับและบีบมาก่อนแล้ว

มายายืนสำรวจตัวเองภายในห้องน้ำ ดีที่ป้านอมหาเสื้อกล้ามมาให้เธอใส่ไม่งั้นคงเห็นไปถึงไหนต่อไหนก็ในเมื่อเสื้อนอนของเจ้านายเธอบางเสียขนาดนั้น

"อาบน้ำแต่งตัวนานจังนะ" เสียงคนเป็นนายที่ยืนกอดอกรออยู่หน้าห้องน้ำเอ่ยออกมาทำให้มายาสะดุ้ง ไม่คิดว่าคุณผู้หญิงของบ้านจะลงมารอเธอถึงที่นี่

"ขอโทษค่ะ"

"เสื้อผ้าก็ฝากป้านอมซัก พรุ่งนี้จะได้มีใส่" เอ่ยสั่งมายา

"ค่ะ"

"เสร็จแล้วก็ตามขึ้นมานอนกับฉัน ให้ไวล่ะ อย่าโอ้เอ้"

"ค่ะ"

"พี่หมอโกรธหรือเปล่า" เห็นหมอมะนาวยังคงปฏิบัติกับเธอเหมือนเดิมหลังจากทำร้ายร่างกายแฟนหนุ่มของหล่อนจนเลือดตกยางออก

"เลิกพูดเรื่องนั้นเถอะ" เธอเข้าใจดีว่าคนน้องหมายถึงอะไร

"พี่เลิกกับผู้ชายคนนั้นได้หรือเปล่า"

"พูดอะไรเนี่ย! จะมากไปแล้วนะ" คุณหมอมะนาวเริ่มไม่พอใจ แค่ทุกวันนี้เวลาส่วนใหญ่ของเธอก็แทบจะเป็นของมายาทั้งหมด การพบเจอกับแฟนหนุ่มน้อยมากแถมงานของหมอก็ยังยุ่งมากเช่นกัน เด็กสาวตรงหน้าขอเธอมากเกินไป แค่อยู่ด้วยกันเกือบทุกวันยังไม่พอใจอีกเหรอ จะไม่ให้เธอมีชีวิตเป็นของตัวเองเลยหรือไง

"เขาเป็นคนไม่ดี"

"พอเถอะ มายเป็นเด็กจะไปรู้อะไร" คุณหมอไม่อยากหาเรื่องทะเลาะ แค่เรื่องที่แฟนหนุ่มหัวร้างข้างแตกเธอก็พยายามไม่ถามไถ่หรือเอาเรื่อง

"เด็กอย่างมายก็มีหัวใจ! " ดึงหน้าคุณหมอเข้ามากกดจูบอย่างไม่ประสีประสาไร้ความนุ่มนวล ยิ่งคุณหมอขัดขืนมากเท่าไหร่เด็กสาวยิ่งรุดหนักขึ้นกว่าเดิม จูบแรกของพวกเธอไม่ได้หวานหยดย้อยอย่างที่จินตนาการไว้ มายาทำให้พี่หมอมะนาวเลือดตกยางออก ริมฝีปากห้อเลือด

'เพี้ยะ' ใบหน้าคนน้องหันตามแรงตบ หน้าขึ้นสีอย่างชัดเจน