ปานวาดยื่นจดหมายลาออก เลขานุการสาวใหญ่แจ้งว่าพนักงานจากแผนกบัญชีที่ท่านประธานสานสัมพันธ์ด้วยกำลังพูดคุยกับฝ่ายบุคคล หากเป็นคนทั่วไปสุนีย์คงไม่นำเรื่องเล็กน้อยนี้มากวนใจประธานบริษัท แต่คนที่ลาออกคือปานวาด ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ทำให้ท่านประธานยิ้มได้หลังจากลูกสาวถูกพรากไปจากอกเมื่อหลายเดือนก่อน เธอจึงตัดสินใจแจ้งเรื่องนี้ทันที น่าประหลาดใจที่ท่านประธานนิ่งเฉยราวกับรู้ล่วงหน้า แต่พอสุนีย์เห็นเขากำหมัดแน่น เธอก็รู้ตัวว่าไม่ควรออกความเห็น ได้แต่รับคำสั่งว่าจะไปตามคนที่คิดจะลาออกมาพบให้เร็วที่สุด ใช้เวลาไม่นานเธอก็พาตัวปานวาดที่ทำหน้าตานิ่งเฉยไม่แพ้กันมาที่ห้องทำงาน หลังจากนั้นก็ปิดประตู ปล่อยให้ทั้งคู่ได้พูดคุยเรื่องส่วนตัวตามลำพัง “ทนมองหน้ากันไม่ได้ถึงขั้นต้องลาออกเลยเหรอ” “เปล่านะคะ วาดแค่ไม่อยากให้พี่ เอ่อ คุณแทนต้องอึดอัดเวลาเห็นหน้าวาด อีกอย่างวาดก็ไม่จำเป็นต้องอยู่เฝ้าคุณหรือรายงานอะ