บทที่ 11 สารภาพ 1

2193 คำ

ปานวาดหายไปหลายชั่วโมง ผู้ให้กำเนิดให้คำตอบว่ายัยหนูวาดขอตัวกลับโรงแรมเพราะรู้สึกไม่สบาย ทิวากรจึงรีบขอตัวด้วยเช่นกัน เขาก้าวเร็ว ๆ ตรงไปยังห้องพัก ปรากฏว่าเธอไม่อยู่ที่นั่น หลังจากพยายามโทร. หาหลายครั้งเขาก็ได้รับข้อความสั้น ๆ ที่ทำให้คลายความกังวลใจลงไปได้บ้าง ‘เดินเล่นเบื่อแล้ววาดจะกลับนะคะ’ เขาเดาว่าเธอคงเดินเล่นริมชายหาดไปเรื่อย ๆ จึงออกเร่งฝีเท้าเดินตาม สลับกับวิ่งในบางครั้งที่คิดว่าคนที่อยู่ไกล ๆ คือปานวาด แต่ทุกครั้งที่ตะโกนเรียกไปกลับไม่ใช่เธอ ความกังวลจู่โจมทิวากรอีกครั้งหลังพระอาทิตย์ตกดิน เขาโทร. หาเธอแต่กลับไม่มีสัญญาณตอบรับ ข้อความที่ส่งไปก็ไม่ยอมอ่าน เขาจึงเดินตามหาเธอที่บาร์ริมชายหาดแถบนั้น จนกระทั่งใกล้เที่ยงคืนจึงกลับมายังโรงแรม ปานวาดงีบหลับอยู่บนโซฟาตัวยาว “วาดหายไปไหนมา! รู้ไหมว่าพี่ห่วงจนแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว!” ทิวากรปรี่เข้าไปหาคนที่เขาห่วงแทบคลั่ง ทว่ายังไม่ทั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม