เวลาล่วงเลยไปจนถึงห้าโมงครึ่ง น้ำขิงเดินมาเข้าห้องน้ำก่อนจะกลับ แต่ว่ามีคนเดินเข้ามาก่อนซึ่งไม่ใช่ใครเลยนอกจากอดีตเพื่อนชั่วที่แยกแฟนกันอย่างหน้าด้านๆ เธอล้างมือแบบไม่สนใจ แต่อีกฝ่ายก็ยืนกอดอกจ้องมองกันอย่างไม่วางตา แถมยังเปิดประตูห้องน้ำล็อกเอาไว้อีกด้วย
“มึงมีอะไรก็พูดมาอีฝ้าย!?” น้ำขิงถามขณะที่เช็ดมือ
“เมื่อคืนโอ๊ตไปนอนกับมึงเหรอ?”
“เปล่า แต่มันมารอกูที่ล๊อบบี้คอนโด กูยกให้แล้วทำไมไม่กอดให้แน่นๆล่ะห่ะ?”
“มึงมันชั่วอีกน้ำขิง!!”
“ก่อนจะด่ากูมึงส่องกระจกดูตัวเองรึยัง! มึงแย่งมันไปไม่ถือว่าตัวเองชั่วเหรอห่ะ!?”
“เรื่องนี้กูไม่ผิด! กูชอบโอ๊ตก่อนที่มันจะมาจีบมึงอีก มึงต่างหากที่แย่งโอ๊ตจากกูไป ถ้าไม่มีมึงสักคนป่านนี้เราน่าจะได้คบกันนานแล้ว เรื่องนี้มึงนั่นแหละเป็นคนชั่ว!”
“คือจะให้กูผิดให้ได้งี้เหรอวะอีฝ้าย! ตอนมันมาจีบกูทำไมไม่พูดว่าชอบมันล่ะกูจะได้ไม่เอา แต่นี่มึงเลือกจะแอบเอากับมันทั้งที่รู้ว่ามันกำลังคบกับกู ชอบกินน้ำใต้ศอกนักรึไงห่ะ!!?”
“ถ้าไม่มีมึงสักคนโอ๊ตก็ต้องรักกู!!”
“มันเอามึงแก้คันต่างหากอีโง่! มึงได้มันไปยังไงมึงก็จะเสียมันไปแบบนั้นแหละ!!”
“หุบปากนะอีเหี้ย!!”
“สมน้ำหน้าล่วงหน้านะอีฝ้าย!!”
เผียะ!!
“อย่ามายุ่งกับโอ๊ตอีก!!”
“กูไม่ได้ยุ่งกับมันแล้วอีโง่!!”
เผียะ!!
“มึงกล้าตบกูเหรออีน้ำขิง!”
“กูก็มีมือมีตีนเหมือนกันทำไมจะตบไม่ได้ กูทำได้มากกว่านี้ด้วย!!”
พูดจบไปเท่าน้ำก็กระชากหัวฝ้ายจนมันหน้าหงายแล้วผลักไปตรงอ่างล้างหน้าทันที เธอตามไปด้วยความเร็วมากพร้อมเปิดน้ำแล้วจับหัวมันกดลง ก่อนจะถูกผลักออกจนตัวกระแทกผนังและฝ้ายตรงเข้ามาจิกผมเธอกลับคืน เธอใส่รองเท้าส้นสูงทำให้ทรงตัวไม่ดีแล้วล้มลงไปพร้อมกันจนหัวกระแทกพื้นทั้งคู่ ก่อนมันจะลุกขึ้นได้ก็ก็รีบพลิกตัวคร่อมทับแล้วตบหน้าอีกครั้งและกระชากผมมันจนหน้าหง่ายทันที
เผียะ!!
“มึงอย่ามายุ่งกับกูอีก ไม่งั้นก็ทำมากกว่านี้แน่อีฝ้าย!!”
“อีน้ำขิงปล่อยกู!!”
“ผีเน่าอย่างมึงเหมาะกับโลงผุแบบมันแล้ว อย่ามายุ่งกับกูอีก แล้วฝากบอกมันด้วยว่าไม่ต้องเสนอหน้าไปหากูที่คอนโดอีก มันน่ารำคาญ!!” เธอตะคอกอย่างสุดจะทนในสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วปล่อยมือออกทันทีเพราะไม่อยากจะมีเรื่องอะไรมากกว่านี้แล้ว แค่นี้คนก็รู้กับทั่วถึงความชั่วชาของพวกมันสองคนที่ร่วมมือกันหักหลังอย่างเจ็บแสบที่สุด เธอต้องมูฟออนไปใช้ชีวิตให้ดีกว่านี้และรักตัวเองให้มากขึ้น
ความไว้ใจมันทำร้ายกันมากเกินไป
เธอพอแล้วจริงๆ
น้ำขิงเดินไปที่รถแล้วปล่อยน้ำตาไหลออกมาโดยไม่มีใครเห็นว่าเธอเจ็บปวดและอ่อนแอมากขนาดไหน หลังจากปล่อยโฮไปยกใหญ่ก็ขับรถออกไปทันทีแต่ว่าไม่อยากจะกลับคอนโดเลย เธออยากจะย้ายที่อยู่เพื่อลบความทรงจำทั้งหมดทิ้งไปและแฟนเก่าจะตามมาไม่ได้ แต่การย้ายกะทันหันมันค่อนข้างเป็นไปได้ยากที่จะเจอห้องถูกใจ ในระหว่างที่คิดเรื่องที่อยู่ก็เลี้ยวรถเข้าไปจอดร้านทำผมประจำ ผ่านไปราวๆครึ่งชั่วโมงที่ได้สระและทำลอนผมถูกใจแล้วก็ขับรถไปที่ร้านอาหารกึ่งบาร์
เธอมาที่นี่ค่อนข้างบ่อยมาก
ร้านประจำเลยก็ว่าได้
“นั่งด้วยคนได้ไหม?”
“พี่ภาคินมาได้ยังไงคะ!?”
“ที่นี่ร้านของเพื่อนพี่เอง”
“อย่าบอกนะว่า…”
“มันบอกว่าเห็นเราอยู่ที่นี่ พี่เลยแวะมาหา” ไม่ใช่แค่บอกแต่ไอ้ไทม์ยังถ่ายรูปส่งไปให้ดูด้วย เขาสั่งไวน์มาดื่มแล้วแอบมองน้ำขิงที่สวยมาก แต่นัยน์ตากลับแดงก่ำเชียว เธอคงจะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักหน่วง
เขาพร้อมจะดามใจของเธอ
เจ็บมาจากไหนก็พร้อมจะดูแลรักษา
เราดื่มด้วยกันไปและคุยกันไปเรื่อยๆ เธอเล่าเรื่องเรียนให้ฟัง ส่วนเขาพูดเกี่ยวกับงานที่ทำ เธอเป็นคนพูดเก่งพอประมาณเลยนะ ยิ่งมึนๆแบบนี้ยิ่งรู้สึกได้เลยว่าเธอเป็นคนเฮฮาอารมณ์ดี น้ำขิงหลุดปากพูดออกมาเพิ่มว่าเพื่อนเก่ามาหาเรื่องและตบกันนิดหน่อย นั่นเลยไม่แปลกใจที่ใบหน้าจะบวมแดงขนาดนี้
ยิ่งใช้เวลาอยู่ด้วยยิ่งอยากได้มาเป็นเมีย
ทำยังไงให้ใจอ่อนดีวะ
“พี่ว่าเราเมาแล้วนะ อยู่ที่ไหนพี่จะไปส่ง”
“ยังไม่อยากกลับคอนโดเลย กลับไปก็เจอแต่ภาพเดิมๆ”
“แล้วจะไปที่ไหนล่ะน้ำขิง?”
“ไม่รู้สิ เปิดห้องนอนแถวนี้มั้ง”
“ไปทำงานกับพี่ไหม พี่เปิดผับอยู่ไม่ไกล คืนนี้ก็เต็มที่เลย”
“ไม่เอาหรอก!”
“ถ้างั้น…ไปคอนโดพี่ไหม?”
เธอส่ายหน้าไม่ตอบอะไรในสิ่งที่เขาถามเพราะรู้คำตอบอยู่แล้วว่าคืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นถ้าไปกับเขา พี่ภาคินจับมือเธอไว้แล้วยิ้มกว้างให้กัน ใครจะไปเชื่อว่าคนหน้าตาดีขนาดนี้จะไม่มีเจ้าของ แถมฐานะระดับนี้น่าจะมีคนเข้าหาเยอะแน่นอน เธอยังไม่อยากจะเจ็บกับเรื่องผู้ชายอีกครั้งหรอกนะ
“ฉันจะกลับแล้ว ขอบคุณที่เลี้ยงนะคะ”
“พี่เดินไปส่งที่รถ”
“เผื่อเปลี่ยนใจไปกับพี่ไง”
“นี่พี่ไม่กลัวเจ็บมั้งเหรอถึงมาเล่นกับใจคนพึ่งอกหักอย่างฉันเนี่ย”
“เจ็บแลกรักมันก็คุ้มนะ”
“ลิเกชะมัด!”
เราสองคนเดินออกมาที่ลานจอดรถแต่กลับเจอสิ่งที่น่าตกใจมาก รถของเธอถูกพ่นสเปรย์ด่า! ก่อนจะเห็นว่ามีรถคันหนึ่งรีบขับออกไปและเธอจำได้ว่าเป็นรถของใคร อีฝ้ายมันไม่คิดจะหยุด! เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเอาไว้เพื่อไปแจ้งความและบังเอิญว่าพี่ภาคินบอกว่าร้านอาหารเป็นของเพื่อนเลยสามารถของภาพจากกล้องวงจรปิดได้ทันทีเลย
หลังจากแจ้งความเรียบร้อยแล้วก็โพสต์รูปลงและไม่ตอบข้อความใครเลย เธอให้ช่างจากอู่ซ่อมมาเอารถไปเพื่อทำสีใหม่ซึ่งน่าจะใช้ระยะเวลาอาทิตย์กว่าเห็นจะได้ หรืออาจจะนานกว่านั้น รถคันนี้ดันเป็นสีพิเศษที่สั่งทำจากโชว์รูมด้วยสิ แล้วในระหว่างนี้คงต้องเรียกรถให้มารับมาส่งทุกวัน
เลิกกับผู้ชายคนเดียวทำชีวิตฉิบหายดีจัง
“เวรกรรมอะไรเนี่ย!?”
“พี่ไปส่ง”
“พี่ภาคินเลี้ยงใช่ไหมคืนนี้?”
“เปลี่ยนใจไปกับพี่แล้วเหรอ?”
“หาอะไรดื่มแก้เครียดหน่อย!”
“เชิญครับ พี่จะดูแลอย่างดีเลย” เขาจับมือเธอพาไปที่รถของตัวเองด้วยความดีใจที่มีโอกาสมากขนาดนี้ ทีแรกคิดว่าจะต้องตื้อหนักๆเพื่อให้ไปด้วยกัน แต่เพื่อนสารเลวของเธอดันทำให้ทุกอย่างมันง่ายขึ้น
คืนนี้จะดูแลอย่างดีที่สุด
สัญญาว่าจะเอาให้ลุกไม่ขึ้นเลย