3

1032 คำ
ทางด้านภาคินวางโทรศัพท์ลงแล้วยกเหล้าดื่มด้วยความหงุดหงิดนิดหน่อย ตรงหน้ามีเด็กเวรที่อยากจะลองดีเลยจัดให้เบาๆแก้เบื่อจนหมอบคลานไม่ต่างจากหมาตัวหนึ่ง ความจริงเขาก็ไม่ได้ดุหรืออะไรเลยจริงๆนะ แต่กฏยังไงก็คือกฏที่ต้องรักษา แล้วถ้าให้เปรียบเทียบเขากับเพื่อนคนอื่นก็กล้าพูดได้เลยว่านี่ใจดีที่สุดแล้วในบรรดาพวกเรา เพื่อนอีกสองคนเดินเข้ามาอย่างหัวเสียแล้วปรายตามอง เขาเลยพยักหน้าให้ลูกน้องลากมันออกไปก่อนจะถูกกระทืบซ้ำจนตายคาตีนเอาได้ “เป็นเหี้ยอะไรมาวะ?” เขาถามเพื่อนที่ยกเหล้าอย่างเดียวแล้วทำหน้าบอกบุญไม่รับ “เสือก!” “เอ้า!” “นี่ที่มึงให้กูช่วย แล้วมั่นใจรึไงถึงไปยุ่งกับคนที่พึ่งเลิกกัน เวลาเจ็บมันเจ็บหนักนะเว้ย” “กูชอบนี่หว่า” “แต่เมื่อเช้ามึงพึ่งโดนทิ้งไม่ใช่รึไง?” “น้ำขิงแค่รีบไปเรียน เขาไม่ได้ทิ้งกูเว้ย เมื่อตอนเย็นยังไปหาอะไรกินด้วยกันมาอยู่เลย” “ถึงยังไงกูก็ว่าไม่เวิร์คว่ะ!” “แหม่…ทำตัวเป็นไลฟ์โค้ชนะไทม์ มึงหาเมียได้รึยัง?” “โค้ชบ้านมึงเขาลงสนามกันรึไง!” เขาเทเหล้าขึ้นมาดื่มพร้อมกับดูทุกอย่างที่เพื่อนหามาให้ด้วยความรวดเร็วมาก เขาเข้าใจนะที่เพื่อนเป็นห่วงเพราะกลัวจะเจ็บหนักจนทำอะไรไม่ไหว แต่ทำไงได้วะก็คนมันชอบตั้งแต่แรกนี่หว่า เมื่อวานตั้งใจลงไปจีบนะ แต่ใครจะคิดว่าจะได้กันในคืนนั้นเลย “แล้วมึงตามหาเด็กนั้นเจอได้ไงวะ ไหนว่าชื่อก็ไม่รู้จักไง?” “อ๋อ กูบังเอิญเจอกันว่ะ พอดีกูไปคุยงานแถวนั้นแล้วกำลังจะกลับแต่เห็นน้ำขิงเดินเข้าร้านมาพอดีเลยเดินตามไป มึงจำหน้าเอาไว้เลยไอ้ไทม์ไอ้สกายคนนี้แหละเมียใหม่กู” “ทำให้เขายอมคบก่อนดีไหม?” “ยังไงก็ต้องคบ” “มึงจะตามตื้อจริงดิ?” “ก็เออดิไอ้ไทม์ กูชอบจริงๆนะเว้ย” “สันดานหมาแบบมึงน้องเขาจะสนเหรอวะ?” “ลีลากูดีพอเว้ย อีกอย่างน้ำขิงพึ่งอกหักหัวใจยังเปราะบาง ถ้ากูเข้าไปดูแลเทคแคร์ในตอนนี้ยังไงก็ต้องรักแน่ กูมั่นใจ ยังไงครั้งนี้กูไม่มีทางเจ็บหรอก” ภาคินยกเหล้าดื่มแล้วส่งโทรศัพท์ของตัวเองให้สกายดูภาพว่าที่เมียใหม่ของเขาเอง ความจริงคืนนั้นสกายมันก็อยู่ด้วยแต่ว่าไม่สนใจเท่าไรเพราะมันเครียดกับเรื่องงานอยู่เลยไม่ได้มอง ส่วนไอ้ไทม์เนี่ยคือตัวตั้งตัวตีให้เขาเดินลงไปจากชั้นสองเพื่อจีบเธอ “ช่วงนี้หญ้าแถวผับก็ดกพอดีเลยว่ะ” ไทม์พูดเรื่อยเปื่อยแล้วกดโทรศัพท์เล่นไป “เกี่ยวอะไรกับหญ้าวะ?” ภาคินถามด้วยความสงสัย “เผื่อมึงอยากแดกกูจะได้ตัดให้ไง แหม่…สภาพ! ได้กันคืนเดียวหลงจนโงหัวไม่ขึ้น!” จะพูดว่าไม่หลงได้ไงในเมื่อเพื่อนมันพูดถึงเด็กคนนั้นไม่หยุดเลยตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้ เมื่อคืนที่ยุให้ไปจีบเพราะเห็นว่ามันจ้องมองตาเป็นมันตลอดเวลา แต่ใครจะรู้ว่ามันจะหลงคู่นอนคืนเดียวจนคิดจริงจังแบบนี้ล่ะ “ไอ้สัตว์! เดี๋ยวได้แดกตีนกูแทนเหล้า!” “เอ้า! กูพูดจริง มึงคิดเหมือนกูไหมล่ะไอ้สกาย!?” “อืม” สกายยกแก้วเหล้าดื่มแล้วหยิบโทรศัพท์ของเพื่อนมาดูโปรไฟล์เด็กคนนั้นเงียบๆด้วยความสนใจว่าที่เมียใหม่ของเพื่อนสนิท เธอเป็นนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังและสตอรี่ล่าสุดพึ่งจะลงไม่ถึงนาทีแต่ว่าด่าใครก็ไม่รู้สิ ท่าทางจะเป็นคนแรงไม่เบาเลยนะเนี่ย แต่แบบนี้ก็เหมาะกับภาคินอยู่หรอกเพราะมันหน้าด้านหน้าทนแถมโคตรหน้ามึนเลยด้วย “มึงๆน้องเขาด่าทึงรึเปล่าวะ?” สกายส่งโทรศัพท์คืนเพื่อนไปให้ดูเองต่อ “ด่าแฟนเก่ามั้ง เห็นว่าพึ่งเลิกกันวันเดียวเอง” ภาคินรับโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูสตอรี่ของน้ำขิงที่ลงด่าแฟนเก่า แถมสตอรี่ถัดมายังแคปข้อความที่คุยกันพร้อมกับประโยคที่ว่า หญิงร้ายชายเลว! ดูทรงแล้วว่าที่เมียในอนาคตของเขาท่าจะปากจัดไม่เบาแต่แบบนี้ก็น่ารักไม่ใช่รึไง กูจะโดนด่าไหมเนี่ย แต่ด่าไปเอาไปก็ดีเหมือนกันนี่หว่า ไทม์เทเหล้าให้กับเพื่อนขณะเข้าไปส่องดูอินสตาแกรมของว่าที่เมียของภาคินซะหน่อย เขาเป็นห่วงมันเลยตักเตือนแต่เห็นเล่นโทรศัพท์ไปยิ้มไปแบบนี้คงไม่ช่วยเหี้ยอะไรแล้วแหละ ถ้าเกิดอะไรขึ้นรอเลี้ยงเหล้าอย่างเดียวน่าจะดีกว่า แต่ถ้าเพื่อนมันสมหวังก็น่าจะดีและมันน่าจะเป็นคนเดียวที่มีแฟน โค้ชอย่างเขาพร้อมให้คำแนะนำ ถ้าเพื่อนต้องการ วันต่อมาทุกอย่างเริ่มต้นด้วยการถูกแอบมองจากใครหลายคนเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นมันยังสดใหม่อยู่ แล้วสองคนนั้นก็ไม่ยอมหยุด สายตาคนที่แอบมองเต็มไปด้วยความสงสัยแต่ไม่กล้าพอจะถามอะไรออกมา แต่เดาว่าอาจจะเพราะสตอรี่ที่ลงเมื่อคืน อดีตเพื่อนสนิทส่งข้อความมาถามหาแฟนกับเธอ ส่วนแฟนเก่าก็ส่งข้อความมาขอโทษยาวเหยียด เธอไม่ใช่คนผิดในเรื่องนี้สักหน่อย เธอเป็นคนจับสองคนนั้นได้คาหนังคาเขาที่คอนโดของแฟนเก่าตอนที่โรมรันกันบนเตียงจนหมดแรงนอนแก้ผ้ากอดกัน เธอเป็นคนบอกเลิกและตามไปอาละวาดด้วยความโกรธมาก พวกเขาทำเหมือนว่าเธอคือคนผิด คนนอกใจต่างหากที่ผิด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม