"เลิกคลาสได้ครับ"เสียงอาจารย์วิชาเคมีเอ่ยขึ้นนักศึกษาต่างทำความเคารพและเดินออกจากห้องเรียน
"ฉันไปก่อนนะมิน"พิณอินรีบเก็บของอย่างเร่งด่วนจนฉันก็อดแปลกใจไม่ได้มันจะรีบไปไหนของมัน
"แกจะรีบไปไหนฉันว่าจะชวนไปกินก๋วยเตี๋ยวข้างมอ"
"โทษทีวะพอดีแม่ให้ไปรับญาติที่สนามบิน"
"เออๆไม่เป็นไรขับรถดีๆ"
"จ้าๆไปนะ"ฉันโบกมือลายัยพิณอินเสร็จก็หันมาเก็บของของตัวเองก่อนจะเดินออกจากห้องเรียนฉันเดินไปตามทางเพื่อจะกลับหอพักมองดูท้องฟ้าที่เริ่มครึ้มเหมือนพายุจะเข้าดังนั้นฉันเลยรีบเดินเป็นพิเศษ
"พี่เคย์นิหน่า"สายตาฉันหันไปเห็นพี่เคย์ที่อยู่ในชุดลำลองไม่มีเรียนแล้วมามอทำไม
"แฮร่!"
"โอ๊ะ...เธอ!"พี่เคย์ทำหน้าตกใจได้โคตรน่ารักอะอยากจับฟัดจัง
"มาหามินหรอ"
"เพ้อเจ้อนะเธออะฉันมาดูงานนิดหน่อยฝนจะตกแล้วทำไมยังไม่รีบกลับบ้าน"หูยเป็นห่วงฉันก็ไม่บอกแอ๊บเก่งจริงๆเลยนะ
"กำลังจะกลับค่ะ"
"ก็ไปสิยืนขวางทางอยู่ได้"พี่เคย์ผ
