7.เธอต้องเป็นของฉันNC++

2324 คำ

ผับK4 "กลับมาอีกจนได้สินะ"ฉันพึมพันกับตัวเองไม่ได้อยากมานักหรอกถ้ายัยพินอินไม่ชวนฉันมาเมื่อเช้าก็ไม่มาเรียนตกดึกยังออกแรดอีก เพื่อนฉันสุดยอดจริง "ยัยมินทางนี้!"ฉันหันไปตามเสียงเรียกก็เจอยัยมินนั่งอยู่กับผู้ชายคนหนึ่ง "ไง...ทำไมเมื่อเช้าไปมาเรียน"เมื่อมาถึงโต๊ะฉันก็ถามยัยพินอินทันที "เอ่อ...คือฉันป่วยนิดหน่อย" "ให้มันจริงเถอะ ต้นเหตุคงไม่ได้มาจากคนข้างๆแกใช่ไหม"ฉันหันไปถามยัยพินอินซึ่งมันก็ส่ายหน้ากลับมา "ว่าแต่ใครวะ"ฉันถามมัน "รุ่นพี่ฉันเองพึ่งกลับมาจากเกาหลีชื่อพี่ทะเล" "อั้ยยะชื่อเหมือนสะหวามีแกเลยนิ"ฉันล้อมันยัยพินอินยิ้มแห้งๆกลับมาให้ฉันส่วนผู้ชายที่นั่งข้างๆก็ยังคงนิ่งนี่คนหน้าประตูให้เข้ามาได้ไงแต่งตัวซะเหมือนโจรขนาดนี้เป็นวัณโรคหรอปิดหน้าปิดตาขนาดนั้น ฉันนั่งคุยกับพินอินไปได้ซักพักก็ขอตัวเพราะจะไปเข้าห้องน้ำยัยพินบอกจะมาเป็นเพื่อนแต่ก็โดนคนที่ชื่อทะเลรั้งไว้ซึ่งฉันก็เข้าใจด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม