บทที่ 14 กิ๊ก?
"คายออกมา มึงคายออกมาเลยนะ"
โยธินทำท่าจะพุ่งเข้ามาล้วงคอวารีจนเธอต้องรีบวิ่งหนีเขา
"มึงจะบ้าเหรอไอ้โย กูกลืนไปเป็นสิบนาทีแล้ว ป่านนี้ย่อยสลายไปหมดแล้วมั้ง"
"มึงนี่มัน...โธ่เว้ย กูจะทำยังไงกับมึงดีฮะ ทำไมทำอะไรไม่ปรึกษากูวะ"
"กูแค่กินยาคุม ไม่ได้จะกินยาฆ่าตัวตาย มันต้องซีเรียสถึงขั้นเอามาปรึกษากันเลยเหรอ สติหน่อยมึง" วารีเบ้ปาก
เธอเดินมานั่งลงบนโซฟา โยธินสงบสติอารมณ์ของตัวเองแล้วตามมานั่งข้างๆ
เกิดความเงียบอยู่หลายนาที ทั้งคู่ได้แต่นั่งหายใจข้างๆ กัน แต่ยังไม่มีใครยอมพูดอะไร ต่างฝ่ายต่างไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี
"กูจะรับผิดชอบ"
ในที่สุดโยธินก็เป็นฝ่ายพูดทำลายความเงียบ เขาหันไปสบตากับวารีอย่างจริงจัง
"เรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด กูพร้อมรับผิดชอบ มึงต้องการอะไร บอกกูมาได้เลย"
แววตาของโยธินไม่ฉายความล้อเล่นเลยแม้แต่น้อย วารียิ้มแห้งๆ ก่อนจะส่ายหน้า
"ขอบใจนะที่จะรั
