ไป๋หลิวหยางมองหน้าสาวงามตรงหน้าก่อนพินิจนางใหม่ แต่แรกเขาคิดว่าถึงอย่างไรสตรีผู้นี้ก็คือเสี่ยวเชี่ยน แต่นางกลับเล่นลิ้นแล้วแสร้งสร้างเรื่องหลอกลวงเขา
“เหม่ยเหมย...” เขาทอดเสียงยาว ก่อนตบเบาะผ้าและขอให้นางมานั่งเคียงกัน
“เล่าชีวิตของเจ้าให้ข้าฟังได้หรือไม่”
อิ้งเยว่เลิกคิ้วสูงขึ้น การแปลงร่างเป็นเหม่ยเหมยคราวนี้ดูเหมือนเขาจะระแวงนางจนน่าสงสัย
“ชีวิตข้าอาภัพตั้งแต่เกิด...”
นางแมวป่าเอ่ยพลางลอบมองชายรูปงาม ท่าทางเขาคอยฟังอย่างตั้งใจ
“เหตุใดท่านถึงสนใจชีวิตของคนต่ำต้อย”
“ที่เป็นเช่นนี้เพราะข้าอยากรู้ว่าเจ้ามีพื้นเพอย่างไร ข้าไม่ชอบคุยกับคนที่ไม่รู้จักชาติกำเนิด”
“ผู้น้อยมีครอบครัวใหญ่ แต่เดิมอาศัยอยู่บนภูเขาสูง ใช้ชีวิตเรียบง่าย บิดาเป็นผู้มีสติปัญญามาก ส่วนมารดาเป็นหญิงแกร่งชอบจับกระบี่มากกว่าเข้าครัว”
อิ้งเยว่เอ่ยแล้วจึงหยุดนิ่งครู่หนึ่ง นางอดคิดถึงภาพในวันวานไม่ได้ ครอบครัวท
