ร่างเปลือยเปล่านอนกอดซุกซบกันไปมาบนเตียงนุ่ม หยอกล้อกันอย่างมีความสุข ยิ่งคิดถึงวัยเด็กก็ยิ่งทำให้มีความสุข ไม่อยากเชื่อเลยว่าน้องน้อยในวันนั้นที่เขาให้ขี่หลังจะมาเป็นแม่ทูนหัวสุดสวาทในวันนี้
“รักพี่ตั้งแต่ตอนนั้นจริงๆ เหรอ”
ถามแบบนี้มาหลายรอบแล้ว แต่เขาอยากถามและชอบฟังที่คนตัวเล็กบอกว่าแอบรักตน
“ใช่สิคะ ไม่รักไม่มาอยู่แบบนี้หรอก รู้ไหมคะสาวดีใจแค่ไหนที่รู้ว่าพี่ชายใจดีเป็นคู่หมั้น”
“เห็นไหมบอกแล้วว่าคนเถื่อนคนนี้ตราตรึงใจสาวมาตั้งแต่เด็ก แต่ทำไมตอนนั้นพี่ไม่ได้ชอบเราเลยนะ ไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะรัก”
“แล้วทำไมตอนนี้ถึงรักได้ล่ะคะ”
“นั่นสินะ ทำไมพี่ต้องมารักคนดื้อรั้น เจ้าคิดเจ้าแค้น ทิฐิเยอะด้วยนะ”
“บ้า! สาวไม่ได้เป็นแบบนั้นสักหน่อย”
พูดไปเอามือลูบไล้อกแกร่งเล่นไปมา ความสุขแบบนี้หาไม่ได้แล้ว มีราชสีห์เท่านั้นที่ทำให้เธอได้สัมผัสมัน
“ไม่เป็นก็ไม่เป็น พี่จะบอกให้นะพี่เป็นคนดีสุภาพบุรุษนะ
