ตอนแรกว่าจะกลับบ้าน แต่เปลี่ยนใจมาห้องที่เจ้าสาวเปิดไว้ตั้งแต่เข้าพัก ทุกอย่างในห้องยังคงสภาพเดิม เพราะราชสีห์ไม่ยอมให้ใครเข้ามาทำความสะอาดห้องนี้เลย
“อะ! อือ! ใจเย็นๆ สิคะ อ๊า! ”
ประตูห้องปิดลงราชสีห์ก็จู่โจมปล้ำจูบคนตัวเล็กทันที ตอนนี้ไม่สนใจอะไรแล้ว คิดถึงกลิ่นกายหอมๆ นี้ คิดถึงความหวานฉ่ำของเจ้าสาวใจจะขาด
“อะ! อืม! ไม่ไหวแล้วทูนหัว พี่รักเราแทบคลั่งแล้วตอนนี้ อ๊า!”
แล้วก็ช้อนอุ้มคนตัวเล็กไปยังเตียงกว้างที่ตั้งอยู่กลางห้อง พอไปถึงก็จัดการโยนร่างเล็กลงไป แล้วก็ตามด้วยตัวเขาขึ้นไปทาบทับ
“อ่า! อย่าใส่อีกนะชุดแบบนี้ พี่หวง ฮืม!”
ก้มลงกลางหว่างอกงามแล้วสูดลมหายใจแรงๆ ก่อนจะผละออกมาจัดการกับชุดของตัวเอง ตอนนี้อยากเอาเนื้อแนบเนื้อใจแทบขาด
เจ้าสาวก็เช่นกัน เธอโหยหาคิดถึงสัมผัสร้อนจากมือหยาบกร้านคู่นี้ เพียงห่างกันไม่กี่ชั่วโมงยังโหยหาไออุ่นร้อนจากกายแกร่งขนาดนี้เลย
หญิงสาวไม่รอช้าที่จะ
