ตอนที่ 1 คนห่าม 1
540 คำ
ตอนที่ 1 คนห่าม
“ไงน้องสาว มาคนเดียวเหรอจ๊ะ”
เขาจ้องมองสาวเจ้าคนสวยตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เท้าเล็กก้าวเข้ามาในบาร์นี้แล้ว เฝ้าดูจนแน่ใจว่าเธอมาคนเดียวถึงเข้ามาทักทาย
“แล้วเห็นใครไหมคะ”
ตอบกลับอย่างไม่ไยดี ก่อนจะเดินหนีไปทางห้องน้ำ
“หึหึ แรงจริงๆ แม่คุณ แบบนี้สิเหมาะกับสิงห์อย่างเรา”
ว่าแล้วก็ไล่ปลายลิ้นตัวเองเลียริมฝีปากตนอย่างหื่นกระหาย ก่อนจะรีบเดินตามคนตัวเล็กไปให้ไว
ราชสีห์ เอกราช หรือ สิงห์ วัย 37 ปี เจ้าของโรงแรมหรูใจกลางเมืองกรุงแห่งนี้ วันนี้ไม่รู้โชคดีอะไรอย่างนี้ ปกติเขาไม่ค่อยได้เข้ามาดูบาร์เท่าไหร่ เพราะคนที่ดูแลจะเป็น ผยอง เอกราช หรือ เสือ วัย 35 ปี น้องชายคนเก่งของเขานั่นเองดูแล ส่วนตัวเขานั้นทำหน้าที่บริหารโรงแรมเอกราชของครอบครัว เพื่อไม่ให้ขาดทุนในแต่ละไตรมาส ส่วนเรื่องเกี่ยวกับบาร์นั้นน้องชายจะเป็นคนเข้าดูแลและทักทายลูกค้า ส่วนใหญ่คนที่มานั่งในบาร์แห่งนี้จะเป็นพวกนักท่องเที่ยวที่มาพักในโรงแรมทั้งนั้น และนี่ก็ถือเป็นรายได้ส่วนหนึ่งที่ไหลเข้าโรงแรมเช่นกัน
“คนสวยๆๆ เดี๋ยวก่อนสิครับ ไม่สนใจจะไปนั่งคุยกับผมบนห้องหน่อยรึไง”
ราชสีห์วิ่งตามทันเลยรีบคว้าแขนคนตัวเล็กไว้ ด้วยกลัวว่าสาวเจ้าจะหายเข้าไปในห้องน้ำก่อน
“ปล่อยนะ! ”
สั่งพร้อมสะบัดแขนให้เป็นอิสระ
“ปล่อยแล้วครับ ว่าไงครับสนใจไปต่อกับพี่ไหมน้องคนสวย” เสียงเข้มเอ่ยอย่างยียวน
“ไม่ไปไหนกับนายทั้งนั้นแหละไอ้โรคจิต เผียะ!” พลางตวัดมือตบหน้าอีกฝ่ายด้วยความโกรธ
“เฮ้อ! ตบกันเลยเหรอ หึหึ คิดว่าสวยตายรึไงแม่คุณ มองดูตัวเองบ้างเถอะ หุ่นเล็กๆ ไม้กระดานแบบนี้ใครเขาจะไปเอาลง ถ้าจะเอาก็เอาให้สะใจเท่านั้นแหละ” แล้วก็กระชากมือเล็กลากออกไปจากหน้าห้องน้ำ
“ว้ายยยย...ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วยๆ”
สาวเจ้าร้องขอความช่วยเหลือจากคนที่ตนโดนลากผ่าน แต่ไม่มีใครสนใจเธอเลยแม้แต่น้อย แถมเสียงเพลงก็กลบเสียงเธอไปหมด ร้องจนคอแทบแตกก็ไม่มีใครช่วย รู้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่ในห้องมืดๆ อับๆ ส่วนไหนของโรงแรมก็ไม่รู้ตอนนี้
“ร้องให้ตายก็ไม่มีใครมาช่วยเธอหรอก พูดดีๆ ไม่ชอบ ชอบให้ขืนใจเอาใช่ไหม” แล้วก็ผลักร่างเล็กล้มไปกับพื้นที่เต็มไปด้วยฝุ่น
“โอ้ย! ไอ้ชาติชั่ว!” เธอตวาดด่ากลับไปด้วยความเจ็บแค้นภายในทรวง พร้อมกับพยายามตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืนประจันหน้า
“ลุกขึ้นมา ถ้าคิดว่าจะออกจากห้องนี้ได้”
เมื่อจัดการล็อกประตูพร้อมกับเปิดไฟในห้องเรียบร้อยก็เดินก้าวยาวๆ มาหาคนที่ด่าว่าตน อยากรู้นักว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ แรงน้อยอย่างเธอจะทำอะไรเขาได้
“แกมันเลว! แกมันขยะสังคม แกมันไอ้ลูกหมา!” ด่าเท่าที่จะคิดคำด่าได้
- ผู้เขียน
