เมื่อมาถึงห้องนอนเมลดาก็เดินมาเคลียคลอสามีจอมหึงขี้เก๊กของเธอในท่วงท่าเป็นนางแมวยั่วสวาทเช่นเคย สองมือเล็กแกะกระดุมเสื้อออกให้เจ้าของดวงตาคมกริบที่จ้องมองเธออยู่ทีละเม็ดจนเกือบหมด ก็กรีดปลายนิ้วไล้ไปตามขนอ่อนบนแผงอกแกร่ง เงยหน้าขั้นประสานสายตาคมกริบนั้นหวานฉ่ำ เหมือนไม่มีเรื่องราวขุ่นใจกันมาก่อนหน้านี้ไม่ถึงชั่วโมง
“มีธุระอะไรกับเมีย ก็พูดมาสิคะ รอฟังอยู่”
“ถ้าผมไปช้า คุณคงไปต่อกับหมอนั่นที่อื่นแลวใช่มั้ย”
“รู้สึกคุณจะดูถูกฉันมากไปหน่อยนะคะ การที่ฉันนั่งคุยกับผู้ชายคนอื่นแบบสองต่อสอง ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต้องฟาดเรียบหมดทุกรายนี่คะ ฉันก็เลือกเหมือนกันนะ แล้วฉันก็เลือกที่จะ... มาต่อกับคุณ”
“คุณมันแม่มดชัดๆ ร้ายกาจ แสดงละครเก่ง และก็ยั่วผมขึ้นเสียด้วย”
“ขึ้นจริงหรือเปล่า” ถามพลางเลื่อนฝ่ามือลงไปทาบกับเป้าตุงๆที่กำลัง ‘ขึ้น’ ของเขาเบาๆ
“โอว ขึ้นแล้วจริงๆด้วย แล้วช้าทำไมล่ะคะ เราไปคุยธุร
