เฮนริคขับรถพาลินินกลับมาถึงคอนโดของเธอในตอนสายๆ มองหญิงสาวอย่างเป็นห่วง
“เดี๋ยวผมทำแผลให้นะ” ชายหนุ่มเดินไปที่ตู้ยาอย่างคุ้นเคย ครั้งหนึ่งลินินก็เคยทำแผลให้กับเขาตอนที่เขาโดนมีดบาดมือ มือกร้านเอื้อมไปหยิบกล่องยาสำหรับทำแผลมาวางใกล้ๆคนเจ็บ
จากนั้นก็ลงมือทำความสะอาดบาดแผลตรงมุมปากให้หญิงสาวอย่างเบามือ แล้วก็ทายาบางๆ
“คุณเห็นฤทธิ์ของมันหรือยังคะ นินสู้มันไม่ได้เลย เมื่อวานมันก็ตบนินจนหน้าคว่ำ วันนี้มันตบนินจนได้เลือด ถ้าคุณมาเห็นช้ากว่านี้ มันคงจับหัวนินทุบกับพื้นจนแตกแน่”
“แต่คุณก็ไม่ควรไปหาเรื่องเขาถึงในบ้านของเขานี่นา”
“ถ้าทำที่อื่นก็เป็นข่าวสิคะ”
“พวกคุณสองคนก็เลือดร้อนพอกัน”
“อย่าเอานินไปเปรียบกับนังเมลดานะคะ นินเกลียดมัน อยากแช่งให้มันตายๆไปซะ คุณจะได้เป็นอิสะเสียที”
“ไม่เอาน่านิน ถึงผมจะแต่งงานกับเมลดา แต่ผมก็มาหาคุณได้ทุกครั้งที่ใจต้องการ แต่ก็คงมาบ่อยนักไม่ได้ เพราะถ้าทำแบบนั
