35
“ยิ้มหน้าบานมาเลยนะ มีความสุขซะจริง” คีธเปิดฉากค่อนขอดมยุรีที่วางกระเป๋าสะพายลงบนชั้นข้างโต๊ะเครื่องแป้ง เชิดหน้าใส่เขา ทำเป็นไม่สนใจ “ทำเป็นสะบัดหน้าใส่ จำผัวตัวเองไม่ได้หรือไง หรือว่ามีผัวหลายคน”
มยุรีโมโหจนหน้าแดง คว้ากระเป๋าสะพายโยนไปยังร่างคีธ ก่อนจะสาวเท้าเข้าไปหา ใช้มือทุบไปตามร่างกายของคีธที่เอามือปัดป้อง
“ปากหมา ไอ้ผู้ชายทุเรศ” คีธรวบข้อมือของเธอไว้ด้วยมือของเขาเพียงมือเดียว กระชากร่างอิ่มมากอด
“คงทุเรศน้อยกว่าเธอ ที่ทรยศเพื่อนที่ช่วยเหลือเธอมาตลอดได้ลงคอ” คีธเค้นเสียงพูด หน้าตาแดงก่ำไม่ใช่จากความโกรธที่โดนทำร้าย มันมาจากความหึงที่พล่านในอกบวกกับความโกรธที่รู้เรื่องมยุรีส่งเดือนดาราให้ลีออน
มยุรีตกใจจนหน้าซีด หยุดดิ้นรน ตกอยู่ในอาการนิ่งค้าง อาการประหนึ่งคนกลัวความผิดมาย่ำเยือนหัวใจดวงน้อยๆ เธอไม่แน่ใจว่า คำพูดของคีธหมายถึงเรื่องที่ตนทำไว้กับเดือนดาราหรือไม่ แต่ก็ไม่กล้า
