30
“คุณมีธุระอะไรก็รีบพูดมา ฉันมีงานต้องทำ ไม่มีเวลามาพูดเรื่องไร้สาระ” เธอทำเสียงขรึมใส่
“แหม รีบเปลี่ยนเรื่องเชียวนะ ตัวกำลังร้อนสิท่า”
เขาพูดอย่างรู้เท่าทัน แล้วคำพูดที่ว่า ตัวกำลังร้อน ในที่นี้หมายถึง ไฟเสน่หากำลังลุกลามในกายเธอ เพียงแค่พูดและนึกถึงบทรักอันวาบหวามระหว่างเขาและเธอ มยุรีส่งค้อนให้คนรู้ดีวงใหญ่ นึกโกรธตัวเองที่พ่ายแพ้มนตร์เสน่ห์เขาร่ำไป
“อย่ามารู้ดี มีอะไรก็รีบสั่งมา”
“เย็นนี้เราไปกิน...” คีธยังไม่ทันพูดจบ ชายคนหนึ่งได้เดินมาหามยุรีพร้อมดอกกุหลาบหนึ่งดอก
“ดอกไม้สวยๆ สำหรับคนพิเศษของผมครับ” อดัมยื่นดอกไม้ให้มยุรีที่มองหน้าคีธแวบหนึ่งก็ยื่นมือมารับดอกไม้ดอกนั้นพร้อมรอยยิ้มหวานปานน้ำผึ้ง
“ขอบคุณค่ะ” มยุรีพูดเสียงหวาน คีธหน้าเข้มจัด ตาลุกเป็นไฟ มองแม่สาวตัวดีที่ยิ้มร่าดีใจหนักหนาที่ได้รับดอกไม้
“เย็นนี้เราไปดินเนอร์กันนะครับ” อดัมกล่าวชวน มยุรีชม้ายตามองคีธ ก่อน
