ตื๊ดดดดด ตื๊ดดดด ใครโทรมาวะ! อีหวานกำลังยุ่งโว้ย! ...วาวา “ฮัลโหลว่าไงคะเพื่อนร้าก~” ฉันกรอกเสียงไปตามสายเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนสุดเลิฟหรอกนะไม่งั้นจะด่าให้ เวลานี้ยิ่งปวดหัวอยู่ด้วย “ฮัลโหล ทำไรอยู่ งานมึงเสร็จรึยังอ่ะ” เสียงวาวาโทรมาตามสายอย่างร่าเริง เออร่าเริงอะไรเบอร์นั้น อย่าบอกนะว่า... “งานมึงเสร็จแล้วเหรอ” ฉันไม่ตอบคำถามมันแต่ถามกลับ เพราะรู้สึกเหมือนจะมีเรื่องดี ๆ เกิดขึ้น “อือ” นั่นไง! “กรี๊ด~ มาช่วยกูเดี๋ยวนี้!” ฉันกรีดร้องใส่มันเพราะฉันเหลืออีกสองงานแต่มันโหดมันหินมาก สมองขี้เลื่อยของอีหวานไม่มีเหลือให้นำไปใช้แล้วค่ะ “ฮ่า ๆๆ กูนึกแล้วว่ามึงต้องทำยังไม่เสร็จ อยากไปช่วยเนี่ยแต่เกรงใจเสี่ยมึง แถวนั้นมีร้านกาแฟหรือร้านขนมยี่สิบสี่ชั่วโมงไหมล่ะ” “มึงมาหากูที่คอนโดได้เลยค่ะไม่ไกลจากบ้านมึงหรือจะให้กูไปรับก็ได้” ฉันบอกมันอย่างกระตือรือร้น ความเกรงใจไม่มีแล้วค่ะตอนนี้ขอให้งานเส