คุณพอร์ชหันมาบอกฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ประหนึ่งว่าหมาป่ากำลังสนทนากับหนูน้อยหมวกแดง สายตาโคตรจะปิดบังความหื่นไม่มิด แล้วก็ทำเหมือนน้องหวานอย่างฉันเป็นเด็กไร้เดียงสา
คุณพอร์ชรู้จักฉันน้อยไปแล้วล่ะแต่ฉันเลือกที่จะไม่พูดดีกว่า ถึงแม้จะเริ่มติดใจบทรักร้อน ๆ ของเขา แต่เล่นกินถึงเช้าฉันก็ไม่ไหว หลบได้ก็ต้องหลบวะจังหวะนี้
"ไปอาบน้ำเร็ว" พอถึงห้องคุณพอร์ชก็ไล่ฉันไปอาบน้ำทันที แต่เรื่องอะไรล่ะให้เขาอาบก่อนดีกว่าฉันจะได้อาบนาน ๆ ให้เขารอจนหลับ
"ไม่เอาคุณพอร์ชอาบก่อนดีกว่าค่ะ หวานอยากแช่ตัวในอ่างสักหน่อย น่าจะอาบนานค่ะ"
"อืม น่าสนใจนะ" คุณพอร์ชพยักหน้าแล้วก็เดินมาใกล้ฉันด้วยท่าทางไม่น่าไว้ใจสักนิด
"คุณพอร์ชคิดอะไรทะลึ่งอยู่ใช่ไหมคะ ไหนสัญญากับหวานแล้วไง" ฉันถอยหลังหนีเขาทันทีแล้วก็รีบทวงสัญญา กษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ คนหล่อก็ต้องทำเช่นนั้นเหมือนกันนะพี่ชาย จะมากลืนน้ำลายตัวเองง่าย ๆ ไม่ได้นะ!
"แค
