เงารักในกรงวิวาห์

ตอนที่5 หน้าที่

ตอนที่5 หน้าที่

“กิน พรุ่งนี้ค่อยไปฉีดยาคุม” ชายหนุ่มพูดบอกก่อนที่เขาจะเดินออกไปจากบ้านอีกครั้ง ตอนแรกก็ตั้งใจว่าจะพาหญิงสาวไปฉีดยาคุมวันนี้เนี่ยแหละ แต่พอดีว่าเขามีงานด่วนเสียก่อนจึงขับรถออกไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้ เพราะเขาไม่ต้องการให้มีสิ่งผิดพลาดเกิดขึ้น

สามภพไม่ได้สนใจว่าหญิงสาวจะรู้สึกยังไงเลยสักนิด เขาขับรถออกมาอย่างสบายใจ ก่อนจะมาถึงบริษัทยักษ์ใหญ่ของครอบครัว ที่ในตอนนี้เขาขึ้นมาบริหารทุกอย่างแทนผู้เป็นปู่หลังจากที่พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อนเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ ชีวิตที่ผ่านมาของชายหนุ่มจึงเหลือเพียงปู่คนเดียวเท่านั้น

“สวัสดีครับเจ้านาย เอกสารครับ” เสียงเลขาคนสนิทอย่างเอกพงษ์เอ่ยบอกผู้เป็นนาย สามภพพยักหน้ารับรู้ก่อนจะสั่งให้เลขาเอากาแฟมาให้เขา

สายตาคมเข้มจ้องมองเอกสารต่าง ๆ บนโต๊ะทำงาน ชายหนุ่มใช้เวลาจัดการเอกสารกองนี้อยู่พักใหญ่เพราะเขาต้องพิจารณาเรื่องต่าง ๆ ให้ถี่ถ้วนก่อนที่จะเซ็นลงไป ถ้าเขาตัดใจผิดมันอาจจะมีความเสียหายได้ นั่นจึงทำให้ชายหนุ่มจริงจังกับเรื่องงานเป็นพิเศษ เพราะเขาต้องการที่จะละเอียดที่สุดเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้

2 วันผ่านไป

เสียงถอนหายใจของรสาดังขึ้น

เธอยังไม่ได้งานทำจึงทำให้รู้สึกเบื่อ ๆ กับชีวิตที่เป็นอยู่ในตอนนี้ เมื่อวานเธอถูกชายหนุ่มพาไปโรงพยาบาลเพื่อไปฉีดยาคุม ซึ่งเธอก็ได้รับคำแนะนำจากคุณหมอ เขาบอกว่าการฉีดยาคุมมันสามารถคุมกำเนิดได้นานถึงสองปี

เธอรู้ว่าบิดาของเธอต้องการให้เธอมีลูกกับผู้ชายคนนี้ แต่เธอเองก็ไม่ต้องการจะมีเหมือนกัน เธอไม่อยากให้ลูกของเธออยู่ในความสัมพันธ์ที่อึดอัดอย่างนี้ แถมต้องเกิดมาแบบพ่อแม่ไม่ได้รักกัน เธอก็ยิ่งไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้น เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอเข้าใจความรู้สึกนี้ดีว่าอยู่โดยที่ไม่มีความรักของพ่อมันเป็นยังไง ซึ่งเธอไม่ต้องการให้ลูกของเธอเป็นแบบนั้นเหมือนกัน

พอหลังจากที่หญิงสาวฉีดยาคุมอะไรเสร็จสรรพ ดีหน่อยที่หลังจากที่เธอฉีดยาคุม ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้มายุ่งวุ่นวายอะไรกับเธอ เพราะคุณหมอบอกว่าห้ามมีเพศสัมพันธ์ภายในเจ็ดวัน แต่เธออยากให้มันมีเวลามากไปกว่านั้นเพราะหญิงสาวไม่ต้องการที่จะหลับนอนกับผู้ชายคนนี้ แต่เขาก็ดูเหมือนจะไม่ได้แคร์อะไรเลยสักนิด เพราะเขาเห็นเธอเป็นเพียงที่รองรับอารมณ์ของเขาเพียงเท่านั้น

นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทีไร มันก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกน้อยใจอีกฝ่ายขึ้นมา ทั้ง ๆ ที่แต่งงานเป็นสามีภรรยากัน แต่ความสัมพันธ์ของเธอกับเขากลับไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นเลยสักนิด ไม่มีคำพูดดี ๆ ต่อกัน เจอหน้ากันก็แสดงท่าทางเกลียดชัง ความสัมพันธ์แบบนี้เธอไม่เคยต้องการเลย

ในขณะที่หญิงสาวกำลังนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น จู่ ๆ เสียงข้อความในโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น นั่นจึงทำให้รสาหันหน้าไปมองก่อนจะเห็นว่าคนที่เธอเฝ้ารอ ส่งข้อความมาหานั่นเอง คนตัวเล็กไม่รอช้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเปิดอ่านข้อความทันที

รชต: งานที่นี่ดีมากเลย เพื่อนร่วมงานก็ดี

รุ่นพี่หนุ่มตอบข้อความเธอกลับมาหลังจากที่เขาย้ายไปทำงานที่ต่างประเทศ พออ่านมันก็ทำให้หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างมีความสุข เธอรู้ตัวเองดีว่าไม่มีสิทธิ์คิดเกินเลยกับผู้ชายคนนี้อีกแล้ว เพราะถึงยังไงเธอก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขามันก็ยังแน่นแฟ้นอยู่ดี เพราะรชตเป็นรุ่นพี่ที่คอยช่วยเหลือเธอมาโดยตลอด แถมเขายังเป็นผู้รับฟังที่ดีอีกด้วย

ตลอดเวลาที่ผ่านมาหญิงสาวมักมีเรื่องให้เครียดอยู่บ่อยครั้ง ก็มีรุ่นพี่คนนี้แหละที่คอยรับฟังเธอ คอยทำให้เธอมีความสุข จนทำให้หญิงสาวรู้สึกพิเศษกับผู้ชายคนนี้ แต่เธอได้แต่เก็บความรู้สึกนี้เอาไว้ในใจเพราะไม่กล้าสารภาพออกไปประจวบเหมาะกับในตอนนั้นรชตมีผู้หญิงที่ชื่นชอบอยู่แล้ว เธอจึงได้แต่เก็บความรู้สึกนี้เอาไว้ให้ลึกสุดใจ

รสา: ที่นั่นอากาศเป็นยังไงบ้างคะ หนาวรึเปล่า

รชต: หนาวกว่าไทยมาก แต่ก็ไม่ถึงกับอยู่ไม่ได้เลย

รสา: พี่ตะดูแลตัวเองด้วยนะคะ

รชต: ครับ ขอบคุณนะ รสาล่ะเป็นไงบ้าง

คำถามของชายหนุ่มมันทำให้หัวใจดวงน้อย ๆ ของคนตัวเล็กสั่นไหวขึ้นมา ในชีวิตของเธอนับว่ามีน้อยมาก ๆ ที่จะมีใครถามคำถามนี้กับเธอ จู่ ๆ น้ำตาของหญิงสาวก็คลอเบ้าออกมา เธอมีความสุขมากจริง ๆ ในยามที่พูดคุยกับผู้ชายคนนี้

รสา: เหมือนเดิมค่ะ ไม่ดีและก็ไม่ได้แย่

หญิงสาวยังไม่บอกเรื่องที่เธอแต่งงานกับสามภพให้กับรุ่นพี่หนุ่มได้รับรู้ เพราะเธอไม่รู้อนาคต บางทีอีกไม่นานเธออาจจะได้หย่ากับผู้ชายคนนี้ เพราะอย่างนั้นหญิงสาวไม่ต้องการที่จะพูดถึงความสัมพันธ์อันเลวร้ายระหว่างเธอกับสามภพ

รชต: ยังไงก็ดูแลตัวเองด้วยนะพี่เป็นห่วง เอาไว้พี่กลับไทยเมื่อไหร่เดี๋ยวค่อยนัดเจอกัน

รสา: ขอบคุณนะคะ พี่ก็อย่าลืมดูแลตัวเองด้วย ตั้งใจทำงานนะ

หญิงสาวตอบกลับไปก่อนที่เธอจะถอนหายใจออกมา แต่ไม่ทันได้คิดอะไรเสียงสายเรียกเข้าของเธอก็ดังขึ้น นั่นจึงทำให้คนตัวเล็กหงายหน้าจอโทรศัพท์ขึ้นมองด้วยความสงสัยก่อนที่เธอจะกดรับสาย

“สวัสดีค่ะ รสาพูดสายค่ะ”

“(สวัสดีค่ะจากบริษัทXXXนะคะ ทางเราเห็นใบสมัครงานของคุณรสาแล้วไม่ทราบว่าคุณรสาสะดวกมาสัมภาษณ์งานวันจันทร์นี้ไหมคะ)” หญิงสาวได้ยินอย่างนั้นมันก็ทำให้เธอยิ้มดีใจออกมาทันที ก่อนจะรีบตอบตกลงคนในสายกลับไป

“สะดวกค่ะสะดวก เป็นวันจันทร์ประมาณกี่โมงคะ”

“(ประมาณเก้าโมงเช้านะคะ)” เธอตอบตกลงอีกฝ่ายกลับไปทันทีก่อนจะพูดคุยถึงรายละเอียดเพิ่มเติมก่อนที่จะวางสายไป

เธอมีความหวังขึ้นมาอีกครั้งเพราะอยากได้งานทำจริง ๆ ถึงแม้เธอจะแต่งงาน แต่ชีวิตเธอก็ยังมีเรื่องต้องใช้เงิน หญิงสาวไม่เคยแบมือขอเงินจากใคร มันจึงทำให้เธอคิดที่จะหางานทำ

“ขอให้สัมภาษณ์งานผ่านเถอะสาธุ” คนตัวเล็กยกมือท่วมหัวก่อนที่เธอจะลุกขึ้นเดินไปยังห้องนอนของตัวเอง เปิดประตูเสื้อผ้าเลือกดูชุดที่เหมาะสมเพื่อที่จะเตรียมไปสัมภาษณ์งานในวันจันทร์นี้

ตกเย็นของวัน

หญิงสาวเข้าครัวทำอาหารเย็น ซึ่งมันก็ไม่ได้มีอะไรมากมายนัก ในวันนี้เธอทำต้มจืดกับผัดพริกแกงถั่วฝักยาวแล้วก็ทอดไข่ใส่ชะอมเพียงเท่านั้น เธอสังเกตว่าชายหนุ่มไม่ได้กลับมาทานข้าวกับเธอ

นั่นจึงทำให้คนตัวเล็กไม่ได้ทำอาหารเผื่อเขา เพราะทำเอาไว้ก็ไม่มีใครกินเธอจึงรู้สึกเสียดาย หลังจากที่หญิงสาวทานข้าวเสร็จ เธอก็ทำความสะอาดล้างถ้วยล้างจานก่อนจะเก็บกวาดบ้าน เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายมาว่าตามหลังได้ว่าเธอไม่ดูแลรักษาความสะอาด

ผ่านไปสักพักคนตัวเล็กจึงกลับขึ้นมาบนห้องนอนอีกครั้งก่อนที่เธอจะอาบน้ำอาบท่าเตรียมตัวเข้านอน แล้วก็เป็นเหมือนเช่นเคยที่เธอจะได้ยินเสียงรถหรูของผู้ชายคนนั้นเลี้ยวเข้ามาในบ้านในช่วงหลังสี่ทุ่มเป็นต้นไป แต่หญิงสาวไม่คิดใส่ใจ เธอข่มตาหลับลงก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทรา

ร่างสูงโปร่งของสามภพเดินซวนเซขึ้นบันไดมา ในวันนี้เขาดื่มมากกว่าทุกวันเพราะรู้สึกคิดถึงอดีตคนรัก มันจึงทำให้เขาดื่มเหล้าย้อมใจตัวเอง ดีที่เขายังขับรถกลับมาถึงบ้านโดยที่ไม่เกิดอุบัติเหตุ ไม่งั้นคงเป็นเรื่องใหญ่แน่ ๆ พอชายหนุ่มกลับมาถึงบ้านเขาก็เดินมาอยู่ที่หน้าห้องนอนของใครอีกคน ก่อนจะหมุนลูกบิดประตูเข้าไป ซึ่งในวันนี้หญิงสาวไม่ได้ล็อกห้องอาจจะเป็นเพราะว่าครั้งก่อนเขาต่อว่าเธอและสั่งห้ามให้เธออย่าล็อกห้องเด็ดขาด นับว่าดีเหมือนกันที่คนตัวเล็กยังพอทำตามคำสั่งเขาอยู่บ้าง

สามภพเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนของรสาอย่างเงียบ ๆ ภายในห้องมืดสนิท มีเพียงแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาจากหน้าต่าง ร่างเล็กของหญิงสาวนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง สามภพรู้สึกถึงความเหนื่อยล้าที่สะสมมาตลอดทั้งวัน แต่ในความเมามายของเขากลับมีบางสิ่งที่กำลังก่อตัวขึ้นในจิตใจ ความรู้สึกสับสน ความคิดถึงอดีตคนรัก และความรู้สึกผิดที่เขากำลังทำร้ายผู้หญิงที่เขาแต่งงานด้วยเพียงเพราะถูกบังคับจากครอบครัว

ชายหนุ่มยืนมองรสาอยู่สักพัก ก่อนจะค่อย ๆ เดินไปนั่งที่ขอบเตียง เขาไม่รู้ว่าทำไมถึงได้มานั่งตรงนี้ ทำไมเขาถึงไม่กลับไปห้องตัวเองแล้วนอนหลับไปเสีย ทว่าในใจเขากลับเกิดความสงสัยขึ้นมาว่า ความสัมพันธ์ที่เป็นอยู่มันต้องดำเนินไปแบบนี้ตลอดจริง ๆ หรือ?

เสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอของรสาทำให้สามภพรู้สึกถึงความสงบที่เขาไม่ได้รับมานาน เขานั่งอยู่ตรงนั้นอีกสักพักก่อนจะถอนหายใจแล้วลุกขึ้นเดินกลับไปที่ห้องของตัวเอง ปล่อยให้หญิงสาวนอนหลับต่อไปโดยที่เธอไม่รู้เลยว่ามีใครแอบมองเธออยู่ในคืนนั้น