ตอนที่4 เธอเป็นของฉัน
สามภพจ้องมองหญิงสาวใต้ร่างก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปหาอีกครั้ง รสาหันหน้าหนีทันควันแต่ทว่าเธอก็ถูกอีกฝ่ายจับใบหน้าสวยเอาไว้ไม่ยอมให้เธอหันหนีก่อนที่เขาจะจูบเธออย่างรุนแรง จนคนตัวเล็กต้องเบ้หน้าออกมาด้วยความเจ็บ ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่อาจปฏิเสธการกระทำบ้า ๆ ของผู้ชายคนนี้ได้เลย
ร่างเล็กกระเพื่อมไปตามแรงกระแทกของอีกฝ่าย เธอไม่ต้องการให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้แต่ก็ไม่สามารถต้านทานผู้ชายคนนี้ได้เลยสักนิด การกระทำของเขามันทำให้หญิงสาวเจ็บปวดจนแทบรับไม่ไหว ยิ่งสามภพกระแทกกระทั้นเข้าหาร่างกายของเธอ ใบหน้าสวยก็ยิ่งเบ้ออกมาด้วยความเจ็บ เขาไม่ได้อ่อนโยนกับเธอเลยด้วยซ้ำ ดูเหมือนว่าพอชายหนุ่มเห็นหญิงสาวผลักไส เห็นเธอทำท่าเสียใจเขาก็ยิ่งทำตามใจตนเอง โดยไม่สนใจเลยสักนิดว่าการกระทำเหล่านี้จะทำให้เธอเจ็บปวดมากแค่ไหน
เสียงเนื้อกระทบกระทั่งดังขึ้น มันก็ยิ่งตอกย้ำให้รสาเสียใจ เธอนึกถึงผู้ชายอีกคน คนที่เธอแอบรักเขามาเนิ่นนาน แต่ตอนนี้เธอไม่มีสิทธิ์อะไรอีกแล้วเพราะเธอมันน่ารังเกียจ การที่ต้องตกเป็นของผู้ชายคนนี้มันไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ ครอบครัวเธอก็เอาแต่บังคับ มาเป็นภรรยาของเขาคนนี้เพียงวันแรกเธอก็ถูกเขาทำร้ายจิตใจและร่างกายเสียแล้ว ไม่อยากจะคิดเลยว่าต่อไปนี้ชีวิตของเธอจะเป็นยังไง จะต้องจมอยู่ความเจ็บปวดนี้อีกนานแค่ไหนกัน
น้ำตาของรสาไหลออกมา นอกจากร้องไห้เธอก็ทำอะไรไม่ได้อีกเลยและก็ดูเหมือนว่าน้ำตาของเธอมันจะทำให้สายตาที่จ้องมองอยู่ของอีกคนดุดันมากขึ้นกว่าเดิม เขาแสยะยิ้มก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปขบเม้มซอกคอขาวของคนตัวเล็ก แสดงความเป็นเจ้าของอย่างคนเอาแต่ใจ ยอมรับว่าพอได้รู้ว่าเป็นคนแรกของเธอมันก็ทำให้เขาพอใจมากจริง ๆ
สามภพสร้างร่องรอยเอาไว้บนตัวของหญิงสาวจนทำให้ผิวขาวมีรอยเขียวช้ำเต็มไปหมด ก่อนที่เขาจะดูดเลียหน้าอกหวานของคนตัวเล็กอย่างพอใจกับขนาดและความหวานของมัน รสารู้สึกว่าร่างกายของเธอตอบสนองอีกฝ่าย มันก็ทำให้คนตัวเล็กนึกด่าทอตัวเองในใจที่ปล่อยให้ร่างกายเป็นไปตามธรรมชาติที่ไม่อาจหักห้ามได้
“อ๊ะ เจ็บ เบาหน่อยได้ไหม” เธอร้องบอก เมื่อเอวสอบของของคนตัวสูงยังคงตอกอัดความเป็นชายเข้ามาอย่างหนักหน่วง ไม่คิดเบาแรงลงเลยสักนิด
ชายหนุ่มไม่ตอบอะไรออกไป แต่เขาก็ยอมเบาแรงลงให้เธอเพียงนิดเดียวเท่านั้น ก่อนที่สามภพจะปรับเปลี่ยนท่าทางให้ร่างเล็กของหญิงสาวอยู่ในท่าคลานเข่า เธอไม่ได้สมยอมให้เขาทำแต่คนใจร้ายก็จัดการเธอได้อยู่ดี
ชายหนุ่มขยับเขยื้อนตอกอัดเอวสอบอย่างพอใจ เขาส่งเสียงครางดังออกมาให้ได้ยินเป็นช่วง ๆ จ้องมองแก่นกายของตัวเองที่เข้าออกช่องทางรักของคนตัวเล็กอย่างพอใจกับภาพเหล่านี้ การกระทำของเขาที่มีต่อเธอมันไม่ผิดเลยสักนิด เธอเป็นของเขา การที่เขาจะทำแบบนี้มันเป็นสิทธิของเขา
กว่าบทรักอันหนักหน่วงจะจบลงก็ทำเอาหญิงสาวแทบหมดแรง เธอรับรู้ความเหนียวเหนอะหนะที่ระหว่างเรียวขาของตนเอง เพราะถูกคนใจร้ายปลดปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาใส่ช่องทางรักของเธอถึงสามครั้งสามครา
เธอห้ามปรามแต่เขาก็ยังไม่สนใจ ทำเหมือนเธอไม่มีความรู้สึกอย่างไรอย่างนั้น
“ไม่ต้องทำหน้าแบบนี้หรอก ฉันไม่ปล่อยให้เธอท้องหรอกน่ะ เพราะถ้าเธอท้องฉันนี่แหละจะเป็นคนพาเธอไปทำแท้งเอง พรุ่งนี้จะพาไปฉีดยาคุมแล้วกัน เพราะต่อไปเธอมีหน้าที่บำเรอฉัน”
“….” รสาไม่มีคำตอบใด ๆ ออกไป เธอได้แต่กำมือแน่นด้วยความเจ็บปวด
“แล้วก็จำเอาไว้ว่าเธอเป็นของฉัน!”
สามภพมองคนตัวเล็กแค่หางตาเพียงเท่านั้น ก่อนที่เขาจะเดินออกจากห้องนอนแห่งนี้ไป ทันทีที่ได้ยินเสียงปิดประตูน้ำตาของรสาก็ไหลออกมาอีกครั้ง เธอพยายามเข้มแข็งพยายามไม่อ่อนแอ แต่มันก็ไม่ง่ายอย่างที่คิดเลยสักนิด
“ฮึกฮือ ทำไมกัน ทำไมต้องทำร้ายกันขนาดนี้ด้วย” ถึงแม้จะรู้ว่าการที่เธอแต่งงานกับเขา เขาเองก็ไม่ได้พอใจ แล้วก็จำใจแต่งงานกับเธอเหมือนกัน แล้วเธอล่ะเธอเองก็ไม่ได้อยากจะแต่งงานกับเขาแต่ที่เธอปฏิเสธไม่ได้ก็เพราะถูกบีบบังคับมา ก็เหมือนกับเขานั่นแหละ แต่ทำไม ทำไมเขาถึงไม่เห็นใจเธอบ้าง เพียงวันแรกของการแต่งงานเขาก็ทำแบบนี้กับเธอเสียแล้ว
สามภพออกมาจากห้องนอนของคนตัวเล็ก เขาก็เดินตรงมายังห้องน้ำสุดหรูของตัวเองก่อนจะเปิดน้ำให้ไหลอาบชโลมร่างกาย ในหัวของชายหนุ่มเอาแต่คิดกับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่
เขายอมรับว่าเธอทำให้เขาพอใจมากจริง ๆ ยิ่งได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ มันก็ยิ่งทำให้เขาพอใจมากกว่าเดิม แต่ความพอใจเหล่านั้นมันไม่ใช่ความรู้สึกรักอะไรเลยสักนิด เขาเกลียดเธอ เกลียดจนอยากทำให้เธอตกนรกทั้งเป็น ในเมื่ออยากเป็นเมียเขานัก เห็นแก่เงิน เจอแบบนี้ก็สมควรแล้ว
หลายนาทีผ่านไป
ร่างสูงมาทิ้งตัวลงบนเตียง เขาหลับตาลงนึกถึงภาพของผู้หญิงอีกคน ในหัวของเขามันมีแต่ความผิดหวังกับสิ่งที่เกิดขึ้น สามภพมีคนรัก เขาคบหากับเธอมาได้เกือบสองปี ความสัมพันธ์ก็เหมือนคู่รักกันทั่วไป แต่เพราะเรื่องที่เขาต้องแต่งงานกับผู้หญิงอีกคน มันทำให้เขากับคนรักต้องเลิกกัน ในตอนแรกสามภพบอกกับคนรักว่าจะจัดการเรื่องนี้ แต่จู่ ๆ เธอก็หายไปจากชีวิตเขาโดยที่เขาไม่สามารถติดต่อเธอได้เลย
“ดา คุณไปอยู่ที่ไหนกัน”
ชายหนุ่มพร่ำเพ้อหาผู้หญิงอีกคน ก่อนที่จะปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา เพราะรักเธอคนนี้มาก จนวางแผนอยากจะสร้างครอบครัวกับเธอ แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด มันก็ยิ่งทำให้ชายหนุ่มเจ็บปวดกับสิ่งที่ผู้หญิงหน้าเงินคนนั้นทำเอาไว้รวมถึงครอบครัวของเธออีกด้วย
เช้าของวันใหม่
รสาลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยสภาพที่ดูแทบไม่ได้ เธอร้องไห้อย่างมากจนทำให้ตาบวมเป่งอย่างเห็นได้ชัด หญิงสาวแทบไม่มีแรงลุกออกจากเตียง
เธอปวดร้าวไปทั้งร่างกายโดยเฉพาะจุดนั้นที่รู้สึกเจ็บแสบจนแทบไม่อยากขยับตัวไปไหน
หญิงสาวพยุงร่างตนเองให้ลุกขึ้น ก่อนที่เธอจะเดินมายังห้องน้ำได้ในที่สุด สายตาจ้องมองตัวเองในกระจกเงาบานใหญ่เมื่อเห็นว่าร่างกายของเธอนั้นมีแต่ร่องรอยของการกระทำอันป่าเถื่อนของอีกคน ซึ่งมันก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกเสียใจขึ้นมามากเลยทีเดียว เธอจัดการทำความสะอาดร่างกาย พยายามถูความสกปรกออกไปจากร่างกายตัวเอง แต่มันก็ไม่อาจลบล้างสิ่งที่เกิดขึ้นสำหรับเธอได้อยู่ดี
น้ำตาของหญิงสาวไหลออกมาอีกครั้ง เธอเจ็บใจจนแทบทำอะไรไม่ถูก เอาแต่ร้องไห้ออกมา มีหลายครั้งที่หญิงสาวอยากจะหายไปจากโลกใบนี้ แต่ก็ทำได้แค่คิด เธอนึกถึงคำพูดของมารดาในตอนที่เธอยังเป็นเด็ก
ถึงแม้จะผ่านมานานมากแล้วแต่หญิงสาวก็จำได้อยู่ดี แม่ของเธอเคยบอกว่า เธอต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป จงเข้มแข็งไม่ว่าชีวิตจะพบเจอกับอะไร เธอก็ต้องอดทนและผ่านมันไปให้ได้ เธอบอกตัวเองแบบนี้ตลอดเวลา ทุกครั้งที่เสียใจที่ไม่มีใครต้องการ โดยเฉพาะคนที่เธอเรียกว่าพ่อ ครอบครัวคนเดียวที่เธอมี แต่แล้วสำหรับท่านเธอมันก็แค่ลูกสาวที่เป็นเหมือนตราบาปในชีวิตของท่าน ทั้งที่เธอไม่ได้ผิดอะไรเลยสักนิด แต่เธอก็ต้องมาอยู่ท่ามกลางความเกลียดชังของใครหลายคน มันเป็นแบบนี้มาโดยตลอด
หลังจากที่ผ่านการร้องไห้มานานพักใหญ่ หญิงสาวก็เดินออกมาจากห้องนอน ก่อนหน้านั้นเธอได้ยินเสียงรถของอีกคนที่จะขับออกไปแล้ว นั่นจึงทำให้เธอเดาว่าเขาคงไปทำงาน
พอรับรู้ว่าที่บ้านหลังนี้ไม่มีใครอยู่ อีกฝั่งจึงตัดสินใจเดินออกมาจากห้องนอน เธอเปิดประตูตู้เย็นเห็นกับข้าวที่ยังเหลืออยู่จึงเอามาอุ่นก่อนจะนั่งกินข้าวพร้อมกับทานยา
ผ่านไปไม่นานเสียงรถก็เลี้ยวเข้ามาจอดในบ้านเหมือนเดิม นั่นจึงทำให้คนตัวเล็กที่พึ่งทานข้าวอิ่มหันไปมองด้วยความสงสัย ก่อนที่ร่างสูงโปร่งจะเดินเข้ามาพร้อมกับวางยาคุมฉุกเฉินบนโต๊ะ