อาเชอร์ค่อนข้างมั่นใจ พบูไม่น่าใช่พนักงานของเรือ พนักงานไม่มีสิทธิ์มาใช้สระน้ำร่วมกับลูกค้า แต่ท่าทางมั่นใจนั่นไม่มีร่องรอยความกลัวสักนิด เขาเห็นพบูผ่านตาหลายครั้ง ซึ่งสถานะของหล่อนต่างกันทุกครั้ง ครั้งแรกเขาเห็นหล่อนกินอาหารที่มีให้บริการลูกค้า ท่าทางพนักงานเสิร์ฟก็ดูนอบน้อมกับหล่อน พอตกค่ำ หล่อนก็โผล่เข้ามาในสายตาในฐานะบาร์เทนเดอร์ หล่อนทำหน้าที่บาร์เทนเดอร์ได้ดี เหมือนมืออาชีพไม่มีผิด ท่าทางการชงเหล้าคล่องแคล้ว รอยยิ้มและมนุษย์สัมพันธ์ก็ดีเยี่ยม
กระปุกใส่ทิปตรงหน้าหล่อนเต็มจนล้น
แต่นั่นก็แค่เศษเงิน หากหล่อนอยากมากอบโกยบนเรือลำนี้
มีหนทางง่ายๆ ที่หล่อนทำได้ เขาใช้เวลามองพบูเกือบตลอดเวลา นอกจากยิ้มให้ลูกค้าแล้ว พบูก็ไม่ได้ทำอย่างอื่น หล่อนบริหารเสน่ห์ทั้งคืน แต่กลับไม่ได้เจาะจงที่ลูกค้ารายไหนเป็นพิเศษ
“เอาสิ อยากลองสักตั้งก็ได้ ถ้าเธอแพ้ แม้แต่สตางค์เดียวก็ไม่มีทางได้จากฉัน!!” อาเชอร์
